Και ακομα λιγο-πολυ, ολοι ξερουμε που ειναι ο καθενας μας, και απο καιρο σε καιρο, λεμε και καμια κουβεντα...
Μερικες φορες το σκεφτομαι και ακομα και σε μενα τον ιδιο, μου φαινεται απιστευτο...
7 gay συμμαθητες που γνωριζονται επι 35+ χρονια...
Τι τυχεροι που ημασταν... αλλα τοτε ισως δεν το καταλαβαιναμε τοσο πολυ, ή τουλαχιστον εγω δεν το καταλαβαινα...
Με τα χρονια που περασαν καταλαβα, πως η παρεα μας, μάς εκανε να περναμε τα αθλια γυμνασιακα χρονια τοσο καλυτερα...
Και με τα χρονια που περασαν, ας πουμε, οτι ολοι ειμαστε καλα,
και μερικοι ειμαστε γνωστα προσωπα, και μερικοι οχι,
και μερικοι υποφεραμε, και μερικοι οχι,
και μερικοι δρεπουμε δαφνες, και μερικοι οχι,
και μερικοι χασαμε συντροφους απο AIDS, και μερικοι οχι,
αλλα ακομα ειμαστε εδω...
7 gay συμαθητες που γνωριζονται 35+ χρονια...
σεναριο για ταινια, ή για ενα βιβλιο...;;;
Και επειδη η ζωη ειναι μικρη...
απλα... με λιγα λογια θα ηθελα να πω, τωρα που εχω την ευκαιρια...
Αγαπητοι μου συμαθητες σας αγαπω ολους,
σας σκεφτομαι ολους συχνα,
και σας ευχαριστω που ησασταν κοντα μου,
σε ολα εκεινα τα "δυσκολα χρονια".
Σας ευχομαι οτι καλυτερο.
Με αγαπη
Κωστας
ΥΓ Απ ολη αυτη την "παρεα", θα ηθελα να πω ενα δυο λογια, για τον καλο μου φιλο Μ, αλλα αυτο απο μονο του αξιζει ενα δικο του post...
21 comments:
Εγω ξερω οτι στη δικη μου ταξη ειμασταν τέσσερις... και αν ψαχτω σιγουρα θα βρω κι αλλους... που με γυρισες με αυτο το κειμενο σου;
Εμείς είχαμε έναν στην τάξη. Είχε φάει κράξιμο ο κακομοίρης. Αλλά ήταν κ αυτός πολύ πολύ κουνιστός!
Σίγουρα θα πέρασε άσχημα. Δε θα ήθελα να ήμουν στη θέση του, αν και στο γυμνάσιο είχα μία τέτοια αντιμετόπιση από τους συμμαθητές μου. Όχι γιατί ήμουν gay.
Απλά μπορώ λίγο να καταλάβω πως είναι να επιβιώνεις σε μία κοινωνία που - έτσι χωρίς λόγο- δε σε δέχονται.
εγώ ήμουν η μοναδική αδερφή της τάξης μου μπουχουχουχου
ontos senario gia tainia kai malista elliniki,,,:)
Κι εγώ νόμιζα ότι ήμουν μόνος στην τάξη, αλλά κάποια στιγμή μετά από χρόνια βρεθήκαμε 5 μέσα στον Αλέκο. χαχα
One of the people,
καλο ειναι να γυριζει καποιος και να βλεπει πισω... μερικες φορες κανει καλο...
CsLaKoNaS,
Απ οτι εγραψες κραταω το παρακατω...
"Δε θα ήθελα να ήμουν στη θέση του..."
Αυτο προσπαθουμε μερικοι απο εμας να πουμε στο κοσμο...
Πριν πεταξετε πετρες, προσπαθειστε να δειτε τους εαυτους σας στη θεση μας...
Το κατσικι δεν ειναι αρνι και το αρνι δεν ειναι κατσικι...
ε και λοιπον;;;
Που ακριβως ειναι το προβλημα;;;
Δεν μπορουν να υπαρχουν και τα δυο χωρις να υπαρχει προβλημα;;;...
mahler,
Κυκλοφορει μια ιστορια οτι υπηρχαν και αλλοι, αλλα εφαγαν τα περιβοητα "ντολμαδακια"... και ετσι εμεινες μονο εσυ...
αληθευει???
aswtosgios,
δεν ξερεις ποτε τι γινεται...
bear,
Χα-χα-χα...
Ο Αλεκος επρεπε να κερασει ολη τη ταξη!!!
Dear Mahler,
Once again you were (are) unique:) Θεά! Θεά!!!
----------------------------------
Αχ, μη μου θυμίζετε τον Αλέκο και κλαίω τα νιάτα μου που πέρασαν τόσο γρήγορα...Τι ωραία χρόνια, τι αναμνήσεις...
Χμμμ... εξ ίσου καταπληκτικό είναι και το νάχει κανείς 7 απλώς φίλους... και να τους διατηρεί!
Θαύμα, σου λέω!!!
:-)
συμφωνω με το asteroid . την καλημερας μου !!!!
Είχαμε το ελαφρυντικό ότι πηγαίναμε τότε Α' Λυκείου (βία 16 δηλαδή !).
Από κει και πέρα συμφωνώ μαζί σου.
εγώ στα γυμνασιακά-λυκειακά χρόνια δεν πίστευα κάν οτι ήμουν gay.
Πίστευα ότι περιμένω μια γυναίκα να έρθει να με "ξεκουνήσει"να πάρω μπρος...
Αλλά γιατί τα λες "δύσκολα" τα γυμνασιακά σου χρόνια;
Asteroid,
δεν μιλαμε καθε μερα, αλλα υπαρχει ακομα καποιου ειδους επαφη, ειτε ειναι τηλεφωνο, e-mails, κλπ. (και μερικες φορες και απο κοντα, αν και για μενα ειναι δυσκολο...)
OFF,
ειναι αρκετα δυσκολο, μιας και ολοι μας, ή σχεδον ολοι μας, εχουμε παρει διαφορετικους δρομους, και η επαφη μας δεν ειναι καθημερινη...
αν στους επομενους μηνες κατεβω Αθηνα πολυ θα ηθελα αν μπορουσαμε και οι 7 να βρισκομασταν σε κανενα ταβερνίδιο...
CsLaKoNaS,
η αληθεια ειναι οτι οταν ημαστε μικρα πολλες φορες σκεφτομαστε με τις ιδεες των ενηλικων και οχι με τις δικες μας...
suncitizen,
τα λεω "δυσκολα" γιατι ηταν τα χρονια που αρχισαμε να καταλαβαινουμε οτι ημασταν "διαφορετικοι", και προσπαθουσαμε να προσαρμοστουμε αναλογα, ή αν θες αρχισαμε να ψαχνουμε σιγα-σιγα για τη "θεση" μας (σπιτι-σχολειο-φιλικοι κυκλοι- συγγενεις...) ειχαμε να σκεφτουμε παρα πολλα...
(Τωρα το τι εγινε, τα χρονια μετα το γυμνασιο... ασε μην τα ρωτας... χα-χα-χα... φοβερες ιστοριες...)
εγώ τότε νόμιζα ότι όλοι ήταν γκευδες και μάλλον ήταν χαχαχαχα
the wrong man,
ααα.... εισαι τυχερος...
εμεις στη ταξη μας ειχαμε μαθητες που σηκωθηκαν και ειπαν στην φιλολογο "αρνουμαι να διαβασω ποιηματα που ειναι υπερ της ομοφυλοφιλιας"... οταν διαβαζαμε Καβαφη...
Βλεπεις παντα υπηρχαν "τα μυαλα του μπαμπα και της μαμας" που τα εσερναν μαζι τους οι διαφοροι μαθητες στο σχολειο, και μεσω αυτων των μυαλων μιλουσαν, οχι με το δικο τους μυαλο...
Post a Comment