Ιστοριες που ακουσα, Part V

Frank and Mike

Ο Frank ηρθε στο Palm Springs απο το San Francisco.
Συνηθισμενο φαινομενο εδω στη "κοιλαδα", οπου αρκετοι gay με HIV αφηνουν πισω τους το Los Angeles, το San Francisco, και αλλες μεγαλες πολεις, για να ερθουν στην ερημο και να ζησουν με λιγοτερο στρες.
Αλλος ενας λογος, οτι η gay κοινοτητα εδω ειναι μεγαλη, και οι υπηρεσιες για ατομα με HIV παρα πολυ καλες.
Ο Frank πουλησε ενα μικρο σπιτακι που του αφησε η μητερα του, και αγορασε ενα μικρο διαμερισμα στο ιδιο συγκροτημα διαμερισματων που εμενα και εγω εκεινο τον καιρο.
Ο Frank ηταν ενα ατομο που δυσκολα μπορουσε να περασει απαρατηρητο.
Εκκεντρικος, ανοιχτοστομος και παντα ετοιμος να σοκαρει τους παντες.
Για τον Frank το ποτο και τα ναρκωτικα ηταν μερος της καθημερινης ζωης, παρ' ολο οτι επρεπε να προσεχει την υγεια του επειδη ηταν θετικος.
Σιγουρα ειχε ενα εντελως δικο του τροπο ζωης.
Τον πρωτο μηνα καθως ηταν τυφλα απο ποτο κλπ, τρακαρισε το καινουργιο αυτοκινητο του, και το εκανε φυσαρμονικα.
Τον δευτερο μηνα φωναξε την αστυνομια στο σπιτι του, γιατι ειχε ψωνισει καποιον απο ενα μπαρ ο οποιος δεν ηθελε να φυγει, και εμενε εκει με τις μερες. Οταν ηρθε η αστυνομια τους βρηκε και τους δυο μαστουρομενους και τους μαζεψε και τους δυο...
Για τον Frank ηταν αδυνατο να κρατησει καποια δουλια, ηταν αδυνατο να ζησει μια ηρεμη ζωη, ηταν αδυνατο να περασει μια μερα χωρις κατι να συμβει.
Λιγους μηνες μετα γνωρισε σε ενα απο τα μπαρ τον Mike, ο οποιος ηταν αστεγος και εκεινο τον καιρο κοιμοταν στο αυτοκινητο του.
Αρχισαν να μενουν μαζι, ο Frank ειχε το διαμερισμα ενω ο Mike την μια δουλευε και την αλλη οχι, προσπαθωντας να περασουν οπως μπορουσαν...
Τον Frank τον γνωριζα καλυτερα απο οτι γνωριζα τον Mike.
Δεν νομιζω οτι ο Frank ηταν κακο ατομο, εκτος του οτι ηταν αυτοκαταστροφικος.
Ο Mike ομως "ειχε κατι" στη συμπεριφορα του, που με εκανε να κραταω αποσταση.
Μετα απο καιρο εμαθα πως μια απο τις δουλιες που εχασε ο Mike, ηταν επειδη χρεωνε πιστωτικες καρτες πελατων με φουσκωμενους αριθμους για να βαζει εξτρα λεφτα στη τσεπη του.
Επισης διαπιστωσα οτι αντι να βοηθαει τον Frank και να τον σπρωχνει να κανει μια καλυτερη ζωη, αντιθετα τον εσπρωχνε ολο και περισσοτερο στο πιοτο και στα ναρκωτικα.
Οταν τελικα ο Mike ειδε οτι μπορουσε να παιξει τον Frank στα δαχτυλακια του, αρχισε να μην ερχεται σπιτι και να περναει ολο και λιγοτερο χρονο με τον Frank.
Ο Frank ειχε φτασει σε απιστευτο επιπεδο μελαγχολιας και φοβερης μιζεριας.
Δεν ειχε πια λεφτα, αφου δεν δουλευε, και εφτασε στο σημειο να μην εχει ουτε τηλεφωνο μια που δεν μπορουσε να πληρωσει το λογαριασμο.
Μια μερα ηρθε και μου χτυπησε την πορτα με δακρυα στα ματια.
"Σε παρακαλω, δεν εχω τηλεφωνο, μπορω να χρησιμοποιησω το δικο σου για να μιλησω με τον Mike..."
Του εδωσα το τηλεφωνο, τον αφησα στο γραφειο και πηγα στο σαλονι...
Ο Frank ηταν πολυ συγχισμενος και φωναζε και εκλαιγε...
"Γυρνα σπιτι... γιατι δεν ερχεσαι;;; ... εκανα οτι μπορουσα για σενα... τι αλλο θελεις;;; ... αυτο θελεις λοιπον;;; ....να σου γραψω το σπιτι στο ονομα σου;;; ...να σου γραψω το σπιτι στο ονομα σου;;;...."
Οταν εφευγε ειχα καταπιει τη γλωσσα μου...

Τρεις μηνες περασαν απο τοτε, και ενα πρωϊνο μια γειτονισα με ρωτησε αν εμαθα τι εγινε με τον Frank.... Δεν καταλαβα τι ηθελε να πει... Ο Frank πεθανε πριν λιγες μερες, μου ειπε.... δεν ηταν σιγουρη τι ακριβως εγινε...
Μετα απο μερικες ημερες, ενα πρωϊνο, βγαζοντας τον σκυλο μου βολτα, ειδα τον Mike.
Τον χαιρετησα και τον ρωτησα τι ακριβως εγινε με τον Frank...
"Μμμ... επι μερες μου ελεγε οτι κρυωνε... οτι δεν αισθανοταν καλα, ...αλλα εγω... που να το ηξερα οτι ειχε πνευμονια;;; οταν τον πηγα στο νοσοκομειο ηταν αργα... δεν μπορουσαν να κανουν τιποτα... Θα μου λειψει... αλλα ειμαι σιγουρος οτι ολα θα πανε καλα... ευτυχως κατα τυχη ο Frank μου εγραψε το σπιτι στο ονομα μου λιγες εβδομαδες πριν πεθανει... " ειπε χαμογελωντας...
Μου ανεβηκε το αιμα στο κεφαλι...
Θυμηθηκα τον Frank να του φωναζει στο τηλεφωνο, οταν ο Mike τον αναγκαζε να του δωσει το σπιτι για να γυρισει πισω...
Με το ζορι κρατηθηκα να μην αφησω το λουρι του σκυλου και να τον αρχισω στις μπουνιες...
Δεν ξερω πως κρατηθηκα... ηθελα τοσο να τον αρπαξω απο τον γιακά και να αρχισω να τον χτυπαω στη μουρη μεχρι να τον σακατεψω... ηθελα να του φωναξω, "απατεωνα", "δολοφονε"... αλλα δεν το εκανα...
Δεν ειπα κουβεντα...

Περασαν λιγες εβδομαδες , και ο Mike γυρνουσε τριγυρω τρισευτυχισμενος καθως εφερνε στο "διαμερισμα του" τον ενα γκομενο πισω απο τον αλλο....
Δεν ειχαν περασει ουτε καν δυο μηνες, απο τοτε που ο Frank ειχε πεθανει, οταν η ιδια γειτονισα με ρωτησε ξανα, αν εμαθα τι εγινε με τον Mike...
Ο Mike δεν αισθανοταν καλα και πηγε στο γιατρο, ο γιατρος του ειπε οτι πρεπει να αρχισει να παιρνει χαπια για την πιεση, ο Mike βγηκε απο το γραφειο του γιατρου, και μεσα σε λιγα βηματα, εχασε τις αισθησεις του, επεσε κατω και πεθανε σε λιγα δευτερολεπτα...
Δεν ειχαν περασει ουτε δυο μηνες απο τοτε που ο Frank ειχε πεθανει...
Δεν ειχαν περασει ουτε δυο μηνες... απο τοτε που ο Mike ειχε αφησει τον Frank να πεθανει...