Wednesday, August 5, 2009

Παρε το δαχτυλιδι μου...


Ας αρχισω με το οτι παντα ημουν υπερ του γαμου.
Ημουν παντα υπερ της σχεσης.
Και τωρα τα τελευταια χρονια μιλαμε για γκεϊ γαμο!!!
Επιτελους... ισα δικαιωματα!!!
Και... μαζι με τα δικαιωματα... και τοσα αλλα...
Θυμαμαι που καποιος ειχε πει στην τηλεοραση: "... ω!!! επι τελους... αφηστε τους γκεϊ να παντρευτουν... για να δουν τη γλυκα κι' αυτοι!!!"
Και μ' αυτο ηξερε τι ελεγε...
Υπαρχουν τοσες διαφορές μεταξυ γαμου και σχεσης.
Οταν εχεις μια σχεση ειναι πολυ πιο ευκολο να πεις στο φιλο σου, εραστη σου, οτι... "ξερεις η σχεση μας δεν παει πουθενα... μαζεψε τα πραγματα σου και δινε του... " ή " βαρεθηκα τη ζωη μου μαζι σου, θελω αλλαγη στη ζωη μου... φευγω γεια σου..." χωρις να υπαρξουν παρατραγουδα.
Οταν ομως υπαρχει γαμος, υπαρχουν κι' αλλα στη μεση, χρηματα, καταθεσεις, σπιτια, αυτοκινητα, κλπ, τα οποια συμφωνα με το νομο θα πρεπει αναγκαστικα να χωριστουν μισα-μισα σε περιπτωση διαζυγιου.
Και φυσικα ολα γινονται πιο περιπλοκα οταν στη μεση υπαρχουν και παιδια.
Τα πραγματα μπορουν να φτασουν, εδω τουλαχιστον στις Ηνωμενες Πολιτειες, σε τετοιο σημειο ωστε... αν για παραδειγμα, δυο ατομα χωρισουν και ο ενας δουλευει και ο αλλος οχι, υπαρχει μεγαλη περιπτωση, αυτος που δουλευει, μετα το διαζυγιο να υποχρεωθει να δωσει διατροφη σ' αυτον που δεν δουλευει .
Ο γαμος δεν ειναι ελευθερη σχεση, και φοβαμαι, οτι πολλοι απο εμας δεν το εχουμε καταλαβει ακομα.
Ηδη σε διαφορες πολιτειες οπως Massachusetts, κλπ οπου επιτρεπουν το γκεϊ γαμο εχει αρχισει να "βρεχει γκεϊ διαζυγια"...
Αρκετοι γκεϊ δυστυχως καταλαβαν μετα το γαμο, το τι θα πει να εισαι μαζι με καποιον σχεδον ολη την ημερα, καθε μερα.
Εχοντας στο βιογραφικο μου αρκετες μακροχρονιες σχεσεις, μπορω να πω με σιγουρια οτι ειναι εντελως διαφορετικο το απλα να συναντιεσαι με καποιον για φαγητο, θεατρο, συζητηση, εκδρομες και σεξ, απο οτι το να μενεις μαζι με καποιον στο ιδιο σπιτι επι μονιμης βασης.
Το να καθεσαι και να παιρνεις αποφασεις για τα πιο απλα καθημερινα μεχρι τα πιο σπουδαια και πιο πολυπλοκα, οχι μονος σου αλλα με καποιον αλλο, ειναι κατι το φοβερα δυσκολο...
Ακομα πιο δυσκολο γινεται οταν αφιερωνεις ολη σου τη ζωη σε καποιον, και ξαφνικα αυτος ο καποιος μπορει να... "χαθει", να "φυγει", απο AIDS, ή καρκινο, ή ατυχημα, ή ειτε απλα απο γερατιά...
Δεν ξερω αν ειμαστε ετοιμοι για γαμο, αλλα σιγουρα ξερω οτι εχουμε το δικαιωμα για γαμο οπως ολοι οι αλλοι!!!
Ισως για οσους απο εμας που δεν ειχαμε καποια μακροχρονια σχεση που να μενουμε μαζι με καποιον, ισως να ηταν καλυτερα να... "αραβωνιαστουμε" πριν παντρευτουμε;;;
Απλα μια σκεψη... ωστε να μην καταληξουμε κι' εμεις οπως τους ετερο, το ενα οικογενειακο δραμα μετα το αλλο, και το ενα διαζυγιο μετα απο τ' αλλο...
Απλα μια σκεψη...

12 comments:

Tales from the other side of town said...

Πάντως εκεί στην Καλιφόρνια, μπορεί με την Prop.8 να απαγορεύτηκαν οι γάμοι, έχουν όμως ήδη παντρευτεί 18.000 ζευγάρια και οι γάμοι αυτοί είναι νόμιμοι.
Άρα μπορεί άλλοι γάμοι να μην μπορούν να γίνουν (για την ώρα), μπορούν όμως να εκδοθούν διαζύγια, φαντάζομαι.
Η πολιτεία δεν θα μπορεί να παντρεύει, θα μπορεί όμως να χωρίζει.
Τί ειρωνία, ε;
Σωστά τα λες, πάντως, έτσι είναι. Θέλει σκέψη το πράγμα.
Btw, την ταινία με τον Ηλιόπουλο την θυμάσαι με το "στρίβειν δια του αραβώνος";

Ephemeron said...

Tales,
εδω εχει γινει της τρελλης με τους γαμους... Πολλοι γκεϊ που πηγαν σε αλλες πολιτειες να παντρευτουν και μετα αποφασισαν να παρουν διαζυγιο, επρεπε να ξαναπανε στην πολιτεια που παντρευτηκαν για να παρουν διαζυγιο, και πολλα αλλα "ευφροσυνα"... Πολλοι πιστευουν οτι τα πραγματα εχουν γινει τοσο περιπλοκα, που μονο ενας ομοσπονδιακος (federal) νομος που να ισχυει σε ολες τις πολιτειες, μπορει να φτιαξει την κατασταση, η οποια γινεται ολο και πιο μπερδεμενη... Νομιζω αυτη ειναι η μονη λυση για να λυθουν ολα τα προβληματα σχετικα με το γκεϊ γαμο.
Το ιδιο ακριβως και με την ιατρικη μαριχουανα, γινεται χαμος... Η Καλιφορνια εχει περασει νομο που επιτρεπει σε κοσμο να καπνιζει με συνταγη γιατρου. Ετσι... πας με την συνταγη και αγοραζεις οσο θες, αλλα η αστυνομια μπορει να σε συλαβει, γιατι... μπορει να το επιτρεπει ο νομος της πολιτειας αλλα δεν το επιτρεπει ο ομοσπονδιακος νομος... Τρια πουλακια... με αλλα λογια. Αμα δεις τις ουρες του κοσμου που πανε για να αγορασουν νομιμα μαριχουανα απο ειδικα "μαγαζια" σε πιανει τρελλα... στο δε Los Angeles εχουν μηχανηματα που βαζεις λεφτα και αντι κοκα-κολα σου δινει φακελακια με μαριχουανα... Αυτη η χωρα εδω ειναι κατι το απιστευτο...
(...δεν το θυμαμαι αυτο με τον Ηλιοπουλο... Απο ποια ταινια ειναι;)

Tales from the other side of town said...

Όντως, η DOMA είναι η λύση. Όπως και στην Ε.Ε., αυτό που πιστεύω θα δώσει μεγάλη ώθηση θα είναι οδηγία (μιας που εδώ δεν έχουμε ομοσπονδιακή μορφή), που θα υποχρεώνει τις χώρες μέλη να υιοθετήσουν νομοθεσία που να αναγνωρίζει η μία τους νόμους της άλλης στον γάμο και στο σύμφωνο.

Είχε γίνει μια τέτοια προσπάθεια πριν ένα χρόνο αλλά δεν περπάτησε. Νομίζω ότι θα πρέπει στο μέλλον, να δοθεί μεγαλύτερη σημασία σ' αυτό. Αν για παράδειγμα η Ελλάδα υποχρεωθεί να αναγνωρίζει τους γάμους που γίνονται σε χώρες που επιτρέπεται, αυτό θα βοηθήσει και την χώρα μας στην κατεύθυνση αυτή.

Είναι όπως στην νομοθεσία κατά των διακρίσεων. Από οδηγία ξεκίνησε το 2002 και σιγά-σιγά υποχρεώθηκαν όλες οι χώρες να την υιοθετήσουν (η ελλάδα το 2005). Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τα περιμένουμε όλα από "τας Ευρώπας" - χρειάζεται πολύ δουλειά που πρέπει να γίνει εδώ στην χώρα μας...


Η ταινία έχει τίτλο "Ο ατσίδας". http://www.youtube.com/watch?v=rPUUTw2kOis&feature=related

Βρομιστεράκι said...

Αγαπητέ μου KS απορώ που κάθεσαι και ασχολείσαι με ένα θέμα που δεν έχει να κάνει η σεξουαλικότητα με το κατα πόσο θα μπορούσες να μείνεις για πάντα με έναν άνθρωπο. Γιατί οι gay να μην γνωρίζουν ότι είναι δύσκολη και θέλει σκέψη μια τέτοια κίνηση? Τι τους διαφοροποιεί από τους straight?
Όλοι, ανεξαιρέτως ταμπέλας (και αν όχι όλοι τότε η συντρηπτική πλειοψηφία) μεγάλωσαν σε μια οικογένεια με τα καλά της και τα δύσκολά της όπου συνήθως και οι δύο γονείς κάναν υποχωρήσεις για να πάει μπρος.
Δεν είναι θέμα σεξουαλικότητας ο γάμος και το διαζύγιο, αλλά οριμότητας και αρκετής σκέψης....και μετά απεριόριστης κατανόησης, υπομονής και τελικά αγάπης.

Ephemeron said...

Βρομιστερακι,
συμφωνω απολυτα μ' αυτο που ειπες... "Δεν είναι θέμα σεξουαλικότητας ο γάμος και το διαζύγιο, αλλά οριμότητας και αρκετής σκέψης....και μετά απεριόριστης κατανόησης, υπομονής και τελικά αγάπης."
Το προβλημα ειναι οτι οι πιο πολλοι απο εμας δεν εχουμε καν προσπαθησει να μεινουμε με καποιον μαζι, κατω απο την ιδια στεγη, να εχουμε κοινη τσεπη, τις ιδιες υποχρεωσεις,κλπ, και οταν το προσπαθησουμε ισως μπορει να μας καθησει στο λαιμο σαν ψαροκοκαλο. Δεν εχουμε καν ενα κυκλο με γκεϊ φιλους που να ειναι παντρεμενοι για να μας πουν για την εμπειρια τους. Οι ετερο εχουν φιλους-φιλες κλπ ενα κυκλο που μπορουν να δουν τι γινεται σε ενα γαμο, τα καλα και τα ασχημα. Οι περισσοτεροι γκεϊ δεν γνωριζουν σχεδον κανενα γκεϊ φιλο που να συζει με αντρα επι χρονια και χρονια... Και παλι για να χρησιμοποιησω τις λεξεις σου... νομιζω οτι δυστυχως ειναι ελαχιστοι αυτοι που εχουν οριμοτητα, απεριοριστη κατανοηση,
υπομονη και αγαπη για να προχωρησουν για γαμο, ειτε ετερο ειτε γκεϊ...

Tales from the other side of town said...

KS,
δεν ξέρω αν υπάρχουν κάποια στατιστικά στοιχεία για τις πολιτείες που γίνεται γάμος ομοφύλων στις ΗΠΑ, πάντως κάποια στοιχεία που βλέπω από το Βέλγιο που έχουν γάμο από το 2003, δείχνουν ότι τα ομόφυλα ζευγάρια είναι πολύ πιο προσεχτικά από τα ετερόφυλα.

Ομόφυλα ζευγάρια:
2003: 854 γάμοι
2004: 1.069 γάμοι
2005: 1.027 γάμοι
2006: 1.124 γάμοι
2007: 1.150 γάμοι
2008: 1.092 γάμοι

Διαζύγια ομόφυλων ζευγαριών:
2008: 161
2007: 92
(αυτά είναι τα διαζύγια που έχουν εκδοθεί από ομόφυλα ζευγάρια από τότε που ξεκίνησαν οι γάμοι).

Τώρα πάμε στα ετερόφυλα.
Το 2008 υπήρξαν 35.000 διαζύγια, ενώ ταυτόχρονα 45.000 γάμοι. Σε σύγκριση μάλιστα με το προηγούμενο έτος, το 2007 υπήρξαν 5.000 παραπάνω διαζύγια.

Επίσης η ανάλυση των στοιχείων των γάμων ζευγαριών του ιδίου φύλου στο Βέλγιο δείχνει ότι τα διαζύγια στα ζευγάρια αντρών έχουν ποσοστό 3.83%, ενώ στα ζευγάρια γυναικών φτάνει στο 6.33%. Δηλαδή τα ζευγάρια γυναικών δείχνουν να κάνουν επιλογές λιγότερο προσεχτικές, ας το πούμε έτσι. Αν λάβει δε κανείς υπόψη του ότι από τα ζευγάρια του ιδίου φύλου που κάνουν γάμο το 55% είναι άντρες και το 45% γυναίκες, τα ποσοστά αυξάνουν περισσότερο.

Βεβαίως, ο θεσμός του γάμου ομοφύλων έχει μόλις έξι χρόνια που εφαρμόζεται στο Βέλγιο, τα πράγματα όμως δείχνουν ότι τα ζευγάρια που προχωρούν σ' αυτόν δεν είναι είναι τόσο "επιπόλαια".

Ephemeron said...

Tales,
Ακομα ειναι η αρχη... Τα ζευγαρια που παντρευτηκαν το 2005-6-7-8 ειναι ακομα φρεσκα.
Για παραδειγμα αναφερεις...
2008: 1.092 γάμοι
2008: 161 διαζυγια
Αυτο ειναι πανω απο το 10% την πρωτη χρονια του γαμου.
Το τι θα γινει κατω στο δρομο θα δουμε...
Οπως και να εχει το πραγμα απο τα βαθη της καρδιας μου ευχομαι να εχεις δικιο.

Tales from the other side of town said...

Φυσικά, είναι πολύ νωρίς.
Μετά τα 10 πρώτα χρόνια θα έχουμε αξιόπιστα συμπεράσματα.
Βέβαια τα 161 δεν προέρχονται από την ίδια χρονιά, οπότε δεν είναι 10%. Η στατιστική έρευνα πάντως λέει ότι το 3.8% των ζευγαριών αντρών και το 6.3% των ζευγαριών γυναικών παίρνουν διαζύγιο, συνολικά κοιτώντας το πράγμα. Εκεί καταλήγει. Αντίστοιχα, τα ποσοστά στα ετερόφυλα ζευγάρια ξεπερνούν το 30%. Εν πάσει περιπτώσει, τα στατιστικά στοιχεία καλά είναι, μας βοηθούν να βλέπουμε καλύτερα τα πράγματα, αλλά να μην ξεχνούμε ότι είμαστε άνθρωποι και όχι νούμερα, φυσικά χρειάζεται προσοχή.

suncitizen said...

Προσωπικά, πάντως, από ό,τι βλέπω γύρω μου, θεωρω ότι έχουμε πάρα πολύ δρόμο να κάνουμε ακόμα για μια αξιοπρεπή γκέι σχέση. Για γάμο ουσιαστικά, δεν υπάρχει καν θέμα.
Άλλο τι θα πει ο νόμος που θα επιβληθεί από την ΕΕ.
Η συντρηπτική πλειοψηφία των γκέι σχέσεων σήμερα δε βλέπω να κρατάει πάνω από 2 μήνες.
Κι αν ξεπεράσει αυτό το σκόπελο ένα μικρό ποσοστό, θα έχει διαλυθεί στα επόμενα 2 χρόνια το πάρα πολύ.
Αυτά λένε τα "στατιστικά μου".
Τώρα ο γάμος, μου φαντάζει σύντομο ανέκδοτο...

Ephemeron said...

suncitizen,
Δυστυχως... συμφωνω μαζι σου. Εδω εχω γνωρισει πολλα γκεϊ ζευγαρια που μενουν μαζι μονο και μονο για οικονομικους λογους και την ασφαλεια, οπως ακριβως και οι πιο πολλοι ετερο. Στην Ελλαδα δεν γινεται ουτε καν αυτο, να δεις δηλαδη γκεϊ ζευγαρια που μενουν μαζι για οικονομικους λογους. Και αναρωτιεμαι γιατι; Ειμαστε εμεις οι Ελληνες πιο ανεξαρτητοι; ή μηπως φοβομαστε οτι αν μεινουμε με καποιον αλλο δινουμε μεγαλυτερο στοχο, τραβαμε την προσοχη του κοσμου πιο πολυ;

suncitizen said...

Αναρωτιέσαι;
Αμα δε βαριέσαι, πάρε μια γεύση από Ελληνική gay πραγματικότητα και θα καταλάβεις το γιατί:

http://suncitizen.blogspot.com/2009/06/pride.html

http://suncitizen.blogspot.com/2009/06/blog-post.html

Ας μπορέσουμε πρωτα να δώσουμε ένα σωστό ραντεβού και να βρεθούμε και το συζητάμε μετα για σχέσεις, γάμους και ... πουρνάρια.

Ephemeron said...

suncitizen,
Ακουγεσαι πικραμενος (και ισως οργισμενος), και σε καταλαβαινω, γιατι και 'γω καπως ετσι αισθανομαι. Απ την αλλη πλευρα, κι εδω στην Αμερικη τα πραγματα δεν ειναι ολα μελι-γαλα...