Monday, August 31, 2009

Απλα... ειναι... θεμα εκλογης...

Sunday, August 30, 2009

Μπουνιά στο στομάχι...

Καθε φορα που τυχαινει να περάσω εξω απο κτιριο της πυροσβεστικης και βλεπω αυτη την πινακιδα, ειναι σαν καποιος να μου ριχνει μπουνιά στο στομαχι.
Η πινακιδα δηλωνει οτι το κτιριο της πυροσβεστικης ειναι Safe Surrender Site.
Αυτο σημαινει οτι... αν πατερες - μητερες αποφασισουν οτι δεν θελουν το παιδι τους, εχουν το δικαιωμα μεσα σε 72 ωρες απο την γεννηση του, να πανε και να το αφησουν στο κτιριο της πυροσβεστικης.
Συμφωνα με το νομο στις Ηνωμενες Πολιτειες, οι αρχες δεν εχουν το δικαιωμα να κανουν ερωτησεις στους γονεις που θελουν να αφησουν το παιδι, οπως επισης δεν εχουν το δικαιωμα να ζητησουν το ονομα των γονιων.
Με λιγα λογια...
Οι straight εχουν, το δικαιωμα να παντρευονται, το δικαιωμα να εχουν παιδια, ακομα και το δικαιωμα να εγκαταλειπουν τα παιδια χωρις νομικες συνεπειες.
Οι gay δεν εχουν το δικαιωμα να παντρευονται, δεν εχουν το δικαιωμα να εχουν παιδια, δεν εχουν τιποτα.
Καθε φορα που βλεπω αυτη την πινακιδα, και σκεφτομαι οτι τα ατομα που πανε και αφηνουν τα παιδια τους στο κτιριο της πυροσβεστικης, ειναι τα ιδια ατομα που ειναι εναντιον της υιοθεσιας παιδιων απο gay γονεις, αισθανομαι σαν καποιος να μου ριχνει μπουνια στο στομαχι...

Saturday, August 29, 2009

Βιβλια για το χειμωνα...

Wednesday, August 26, 2009

Χωρις λογια... V

Tuesday, August 25, 2009

Χωρις λογια... IV

Monday, August 17, 2009

Κλειστον λογω τεχνικης βλαβης...

Το Ephemeron κατεβάζει τα ρολά για μερικές μέρες...
Μετα απο ολα οσα βλεπω και διαβαζω τις τελευταιες ημέρες...
και για να μην τρελλαθω εντελως...
αποφασισα να παρω τα "παιδιά" μου, Jake και Rex, (φωτος) και να φυγω για την παραλια...
Φιλιά πολλά
Τα λεμε σε λιγες μερες...

ΥΓ Για ολους τους ζωοφιλους και μη... Οχι δεν κοβω ουτε τα αυτιά, ουτε τις ουρές των σκυλων μου... Οχι δεν αγοράζω σκυλιά... Καθε τοσο και λιγάκι, πηγαινω στην "εταιρία προστασίας ζωων" και υιοθετω σκυλιά που αλλοι δεν τα θέλουν, και ειναι στη λίστα για ευθανασία...

90% ... χα-χα-χα...

Διαβαζω σημερα... χα-χα-χα...
90% απο τα χαρτονομησματα των $5, $10, $20 και $50, στην Αμερικη, φερνουν ιχνη κοκαϊνης...
Διαβαστε εδω απο το CNN
Μεγαλυτερο ποσοστο απο αυτους που πιστευουν στο Θεο, στους αγγελους, κλπ...
Και πολυ μεγαλυτερο ποσοστο απο οσους πιστευουν οτι οι γκεϊ πρεπει να εχουν ισα δικαιωματα με ολους...
Ααααχχχ.... και ξανα... χα-χα-χα...
Με λιγα λογια....... (αντε να τελειωνουμε επι τελους...)
Μπορω να κανω κοκαϊνη αλλα... (!!!) πιστευω οτι ο Χριστός θα με πάρει στον παραδεισο οταν πεθανω...
Η... μπορω να κανω κοκαϊνη αλλα οποιος ειναι γκεϊ... μαυρο φιδι που τον εφαγε (!!!???)
Τι αλλο να πω...;;;
Το... 70% των Αμερικάνων πιστευουν οτι οντως υπαρχουν αγγελοι... και το 90% των χαρτονομησμάτων της Αμερικης... εχουν ιχνη κοκαϊνης...
ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΩ;;;
ΒΟΗΘΕΙΑ!!!
Eχω αρχισει και τα χανω...

Wednesday, August 12, 2009

Τραγουδια που ακουγαμε... 2

Τραγουδια που ακουγαμε στα κλαμπ και μπαρ στην Αθηνα τελη 70 και 80

Blondie, Rapture
http://www.youtube.com/watch?v=UWRL9NLQqP8

The Communards, Don't leave me this way
http://www.youtube.com/watch?v=2mlpxOaQinE

The Stranglers, Always the sun
http://www.youtube.com/watch?v=jwP9kTMRM88

A-ha, Hunting High and Low
http://www.youtube.com/watch?v=MwSL_eTYScs

Bronski Beat & Marc Almond, I Feel Love
http://www.youtube.com/watch?v=LVXn-XQ14YQ

Duran Duran, Girls on Film
http://www.youtube.com/watch?v=gudEttJlw3s

Kate Bush, Experiment IV
http://www.youtube.com/watch?v=a6hvNe11r9U

U2, Where the streets have no name
http://www.youtube.com/watch?v=QQxl9EI9YBg

The Police, Every Breath You Take
http://www.youtube.com/watch?v=doFKkuzoawM

Roxy Music, Same Old Scene
http://www.youtube.com/watch?v=w7Zk9Hp2iF0

Animotion, Obsession
http://www.youtube.com/watch?v=E5Lec3m1pLY

Cher, If I could turn back time
http://www.youtube.com/watch?v=a17-q6yCUEQ

Talking Heads, Once in a lifetime
http://www.youtube.com/watch?v=Kw54-rCIrPs

Joe Jackson, Steppin' out
http://www.youtube.com/watch?v=inrEPapTtMM

Ian Dury & the Blockheads, Sex & Drugs & Rock n Roll
http://www.youtube.com/watch?v=gBLeVcP_JQg

Re-Flex, The politics of Dancing
http://www.youtube.com/watch?v=eabefjsJsAQ

Peter Gabriel, Shock the Monkey
http://www.youtube.com/watch?v=_oaSZxd9jOY

Joan Jett, I hate myself for loving you
http://www.youtube.com/watch?v=vJeB0iEXMBI

Simple Minds, Don't You Forget About Me
http://www.youtube.com/watch?v=nAdaQhitdKg

Χαρισμενα σε ολους, ειτε πηγατε διακοπες ειτε οχι.

Tuesday, August 11, 2009

Τραγουδια που ακουγαμε... 1

Παρε το δαχτυλιδι μου... 2

Διαβασα τα κειμενα του φιλου suncitizen στο blog του (εδω 1 και εδω 2) και χαρηκα που καποιος εχει διαφορετικη αποψη απο πολλους αλλους.
Θα αρχισω με κατι που ειδα σε ενα απο τα σχολια.
"Δεν νομιζω οτι παιζει ρολο η ηλικια"
Οποιος νομιζει οτι θα μεινει για παντα νεος, θα ειναι παντα δυνατος, υγειης, και θα συνεχισει το σεξ σαν να ηταν 20 χρονων, μεχρι να πεθανει... καλυτερα να αρπαξει το τηλεφωνο και να κλεισει θεση στο πλησιεστερο τρελλάδικο.
Τιποτα, απολυτως τιποτα, δεν μπορει να αλλαξει το δρομο που εχει χαραξη η μητερα φυση για ολους μας.
Και δυστυχως, ουτε τα Armani, ουτε τα Gucci, ουτε τα BMW, ουτε καποια attitude, εχουν τη δυναμη να αλλαξουν τιποτα στη ζωη μας ή να μας σωσουν απο ολα οσα εχουμε να δουμε και να περασουμε καθως περνουν τα χρονια.
Ειναι κατι το φοβερο οταν κλεινουμε τα ματια μας γιατι δεν εχουμε τη δυναμη να αντικρισουμε την αληθεια. Οσο και να μας πειραζει σε καποια στιγμη θα πρεπει να δουμε τη πραγματικοτητα ετσι οπως ειναι, και οχι ετσι πως θα θελαμε να ειναι, γιατι ετσι μας αρεσει και γιατι ετσι μας βολευει.
Και εγω θα ηθελα να ημουν ακομα 20 χρονων και οχι 50, αλλα το τι θελω και το τι ευχομαι δεν μπορει να αλλαξει την πραγματικοτητα.
Οταν ημουν 20 πηγαινα για υπνο στις 5 το πρωϊ, αλλα... "καθε πραγμα στον καιρο του, κι' ο κολιος τον Αυγουστο"
Θυμαμαι ενα φιλο στη δεκαετια του 80 στην Αθηνα που μου ειχε πει οτι "αχ... εχεις αρχισει και εχεις ρυτιδες, σε βλεπω να χρειαζεσαι πλαστική πολυ γρηγορα..."
Μα εμενα δεν με ενοχλουν ουτε οι δικες μου ρυτιδες, ουτε οι ρυτιδες των αλλων.
Για μενα οι ρυτιδες και τα σημαδια στο προσωπο καποιου, ειναι οτι ειναι τα βουνα και τα φαραγγια, τα ποταμια και οι κοιλαδες, πανω στο προσωπο της γης.
Θυμαμαι επισης εναν αλλο φιλο, ο οποιος ειχε παθει πλακα με ενα ωραιοτατο παιδι, αλλα δεν ηθελε να συνεχισει τη σχεση γιατι... το παιδι δουλευε σε σουπερ μαρκετ, και αυτο τον ενοχλουσε πολυ. Με αλλα λογια... τα θελω ολα. Θελω να ειναι καλο παιδι, πανεμορφο, με καλη δουλια, υψηλη κοινωνικη θεση, και εισοδημα μεγαλο.
Θυμαμαι τις κλίκες στα μπαρ στην Αθηνα, αλλο αυτο παλι..., και οχι οτι δεν υπαρχουν κλίκες στα μπαρ σε αλλες χωρες, αλλα αυτες οι ελληνικές κλίκες ηταν το κατι αλλο, εντελως ρεζιλικι...
"Εγω μενω Κολωνακι..."
(οχι ακριβως... κανονικα μενεις στους Αγιους Αναργυρους, η γκαρσονιερα-γαμιστρωνα σου ειναι στο Κολωνακι...)
"Εγω εχω μπαμπα βιομηχανο... "
(ναι αλλα... αμα μαθει ο μπαμπακας σου οτι κατεβαινεις σε γκεϊ μπαρ... θα μεινεις ορφανο" )
"Εγω εχω τελειωσει πανεπιστημιο δεν ειμαι κανενας δευτεροκλασατος"
(μονο που αναφερεις το ποσο ξεχωριστος εισαι, γινεσαι αυτομάτως τριτοκλασατος)
Με λιγα λογια...
"Εγω εχω Barbie doll, εσυ δεν εχεις, δεν θελω να παιξω μαζι σου"
Το αλλο επισης, που γινοταν παρα πολυ συχνα στους γκεϊ κυκλους στην Αθηνα, μου εσπαγε παντα τα νευρα.
Δεν αισθανομαι καλα; Ειμαι μονος; Θελω να βρω καποιον αλλα... προτιμω την πιο ευκολη λυση, να παω εξω με τα φιλαρακια, τον Γιαννη, τον Βασιλη, τον Αλεκο και το Σπυρο, οπου θα παμε στα ουζαδικα να ξεπουπουλιαστούμε και να πουμε ο ενας στον αλλο ποσο ευτυχισμενοι ειμαστε ολοι μαζι μια παρεα, ή το ακομα χειροτερο... παμε ολοι μαζι παρεα, στα μπαρ για να δουμε αλλες αδερφες χειροτερες απο εμας (-παντα-) και να κανουμε χαβαλε...
Σιγα ρε παιδια... δεν φτανει ολα αυτα τα χρονια που κανανε οι ετερο -και συνεχιζουν να κανουν- χαβαλε μαζι μας;
Και μετα για ποια αδελφικοτητα, και ποια γκεϊ κοινοτητα μιλαμε;
Φυσικο ειναι αν εχουμε τετοια συμπεριφορα, να μην εχουμε σχεση.
Και αν δεν εχουμε σχεση, επειδη νομιζουμε οτι εμεις και τα φιλαρακια μας ειμαστε καλυτεροι και ολοι οι αλλοι παρακατιανοι, τοτε τι θα κανουμε οταν μας αφησουν να παντρευτουμε;
Απλα θα ξερουμε οτι μπορουμε να παντρευτουμε αλλα να μην το κανουμε;
Αν αυτα τα λιγα που αναφερα, και διαφορα αλλα, συνεχιζονται στην Αθηνα μετα απο 30 χρονια, και βασικα δεν εχει αλλαξει η συμπεριφορα των γκεϊ καθολου, τοτε τι να πω...
Ακομα και να εχουμε gay pride καθε μηνα, δεν προκειται να αλλαξουν τα πραγματα.
Πως θα γινουν αλλαγες αν εμεις οι ιδιοι δεν αλλαξουμε;

Thursday, August 6, 2009

Ιστοριες που ακουσα, Part II

Εγω και ο ανθρωπος-λεοπαρδαλη...

Γιατι να πω ψεματα;;;
Ενας απο τους λογους που μου αρεσε σαν τυπος, ηταν επειδη ελεγε την αληθεια.
Την πρωτη φορα που μιλησαμε, στο υπογειο καποιου μπαρ, μου το πεταξε κατ' ευθειαν στη μουρη...
"Θα πρεπει να ξερεις οτι εχω AIDS"
"OK... και τωρα που το εμαθα, παμε παρακατω... τιποτ' αλλο;;;"
Ειδα το χαμογελο του να μεγαλωνει και το προσωπό του να φεγγει.
Και ετσι αρχισαμε τη σχεση μας που δυστυχως κρατησε μονο λιγα χρονια.
Ηταν τοτε που τα φαρμακα δεν ηταν τοσο καλα.
Χρονο με το χρονο ελιωνε, εσβηνε, σαν το κερακι...
Μετα αρχισε να βγαζει καρκινο στο δερμα.
Ολο του το σωμα ειχε καλυφθει απο σκουρους λεκεδες...
"Ειμαι ο ανθρωπος-λεοπαρδαλη" ελεγε, ξανα και ξανα, προσπαθωντας να αστειευτει...
Μετα ηρθαν οι ογκοι... καρκινοματα που να αρχισουν να κρεμονται απο το δερμα σαν ρoγες απο σταφυλια...
Το νοσοκομειο ειχε γινει το δευτερο σπιτι μας.
Και καποτε ηρθε η στιγμη που εφυγε...
Και εγω... μονος... χωρις αυτον που αγαπουσα ολο αυτα τα χρονια...
Ο πονος με εκανε να φτασω σε σημειο τρελλας...
Εφτασα στο σημειο να λυπαμαι που ζουσα.
Να κλαιω και να καταριεμαι, ασταματητα...
Να τον καταριεμαι, που ηθελε να μεινω αρνητικος...
Να καταριεμαι τον εαυτο μου, που ημουν ακομα ζωντανος...
Να καταριεμαι και να κλαιω...
γιατι... ο ουρανος εγινε μαυρος...
γιατι τα λουλουδια εχασαν το χρωμα τους...
γιατι η θαλασσα εχασε την αλμυρα της...
Παρ' ολα αυτα...o χρονος περασε, και με καποιο τροπο... η πληγη εκλεισε...
Και οχι μονο αυτο... μεσα στα χρονια που περασαν εμαθα να τον αγαπω και να τον σεβομαι πιο πολυ.
Ακομα κραταω μια μικρη κορνιζα με την φωτογραφια του στο σπιτι μου... και καμια φορα... την αρπαζω, και την κρατω σφιχτα στο στηθος μου, σαν εικονα του Χριστου, και την φιλω, και χαμογελαω...
Και δεν κλαιω πια...
Απλα... χαμογελαω, οταν θυμαμαι οτι καποτε ειχα σχεση με τον "ανθρωπο-λεοπαρδαλη"...

Η ιστορια ειναι χαρισμενη στον Tales from the other side of town.

Wednesday, August 5, 2009

Παρε το δαχτυλιδι μου...

Ας αρχισω με το οτι παντα ημουν υπερ του γαμου.
Ημουν παντα υπερ της σχεσης.
Και τωρα τα τελευταια χρονια μιλαμε για γκεϊ γαμο!!!
Επιτελους... ισα δικαιωματα!!!
Και... μαζι με τα δικαιωματα... και τοσα αλλα...
Θυμαμαι που καποιος ειχε πει στην τηλεοραση: "... ω!!! επι τελους... αφηστε τους γκεϊ να παντρευτουν... για να δουν τη γλυκα κι' αυτοι!!!"
Και μ' αυτο ηξερε τι ελεγε...
Υπαρχουν τοσες διαφορές μεταξυ γαμου και σχεσης.
Οταν εχεις μια σχεση ειναι πολυ πιο ευκολο να πεις στο φιλο σου, εραστη σου, οτι... "ξερεις η σχεση μας δεν παει πουθενα... μαζεψε τα πραγματα σου και δινε του... " ή " βαρεθηκα τη ζωη μου μαζι σου, θελω αλλαγη στη ζωη μου... φευγω γεια σου..." χωρις να υπαρξουν παρατραγουδα.
Οταν ομως υπαρχει γαμος, υπαρχουν κι' αλλα στη μεση, χρηματα, καταθεσεις, σπιτια, αυτοκινητα, κλπ, τα οποια συμφωνα με το νομο θα πρεπει αναγκαστικα να χωριστουν μισα-μισα σε περιπτωση διαζυγιου.
Και φυσικα ολα γινονται πιο περιπλοκα οταν στη μεση υπαρχουν και παιδια.
Τα πραγματα μπορουν να φτασουν, εδω τουλαχιστον στις Ηνωμενες Πολιτειες, σε τετοιο σημειο ωστε... αν για παραδειγμα, δυο ατομα χωρισουν και ο ενας δουλευει και ο αλλος οχι, υπαρχει μεγαλη περιπτωση, αυτος που δουλευει, μετα το διαζυγιο να υποχρεωθει να δωσει διατροφη σ' αυτον που δεν δουλευει .
Ο γαμος δεν ειναι ελευθερη σχεση, και φοβαμαι, οτι πολλοι απο εμας δεν το εχουμε καταλαβει ακομα.
Ηδη σε διαφορες πολιτειες οπως Massachusetts, κλπ οπου επιτρεπουν το γκεϊ γαμο εχει αρχισει να "βρεχει γκεϊ διαζυγια"...
Αρκετοι γκεϊ δυστυχως καταλαβαν μετα το γαμο, το τι θα πει να εισαι μαζι με καποιον σχεδον ολη την ημερα, καθε μερα.
Εχοντας στο βιογραφικο μου αρκετες μακροχρονιες σχεσεις, μπορω να πω με σιγουρια οτι ειναι εντελως διαφορετικο το απλα να συναντιεσαι με καποιον για φαγητο, θεατρο, συζητηση, εκδρομες και σεξ, απο οτι το να μενεις μαζι με καποιον στο ιδιο σπιτι επι μονιμης βασης.
Το να καθεσαι και να παιρνεις αποφασεις για τα πιο απλα καθημερινα μεχρι τα πιο σπουδαια και πιο πολυπλοκα, οχι μονος σου αλλα με καποιον αλλο, ειναι κατι το φοβερα δυσκολο...
Ακομα πιο δυσκολο γινεται οταν αφιερωνεις ολη σου τη ζωη σε καποιον, και ξαφνικα αυτος ο καποιος μπορει να... "χαθει", να "φυγει", απο AIDS, ή καρκινο, ή ατυχημα, ή ειτε απλα απο γερατιά...
Δεν ξερω αν ειμαστε ετοιμοι για γαμο, αλλα σιγουρα ξερω οτι εχουμε το δικαιωμα για γαμο οπως ολοι οι αλλοι!!!
Ισως για οσους απο εμας που δεν ειχαμε καποια μακροχρονια σχεση που να μενουμε μαζι με καποιον, ισως να ηταν καλυτερα να... "αραβωνιαστουμε" πριν παντρευτουμε;;;
Απλα μια σκεψη... ωστε να μην καταληξουμε κι' εμεις οπως τους ετερο, το ενα οικογενειακο δραμα μετα το αλλο, και το ενα διαζυγιο μετα απο τ' αλλο...
Απλα μια σκεψη...

Χωρις λογια... I

Sunday, August 2, 2009

Φτανει!!! Οχι αλλο!!!

Φτανει πια...
Οχι αλλο...
Εδω και αιωνες τωρα... μας κάψατε, μας κρεμάσατε, μας πνίξατε, και τωρα τελευταια μας πυροβολάτε...
Φτανει...
Τι ειναι αυτο που σας κανει και δεν σταματατε;;;
Αν τολματε, πεστε μας... τι ειναι αυτο που σας θολωνει το μυαλο και σας κανει να σπερνετε τον τρομο τριγυρω;;;
Φτανει...
Φτανει... να φοβομαστε να βγουμε απο το σπιτι μας...
Φτανει... να φοβομαστε να μην χασουμε την δουλια μας...
Φτανει... να φοβομαστε μην χασουμε συγγενεις και φιλους...
Φτανει... να αισθανομαστε πολιτες τριτης κατηγοριας...
Φτανει... φτασαμε στο σημειο να αγαπαμε και να φροντιζουμε τα ορφανα που αφησατε πισω σας και φυγατε... Μηπως θα πρεπει να πληρωσουμε και γι' αυτο;;; ...
Φτανει... δεν εχουμε φταιξει σε τιποτα...
Φτανει... δεν εχουμε πειραξει κανενα...
Φτανει... να βλεπουμε τους αδελφους μας να υποφερουν...
Φτανει!!!
Οχι αλλο!!!

ΥΓ Δυστυχως... δεν υπηρχαν φωτογραφικες μηχανες το μεσαιωνα, γιατι... το τι θα ειχαμε να δουμε δεν λεγεται... Ευτυχως (και δυστυχως...) υπαρχουν σημερα, για να δουμε ολα τα εγκληματα εναντιον μας... Αν δεν αντεχει το στομαχι σας να δειτε πως μερικοι απο εμας, ακομα και σημερα, πληρωνουμε με τη ζωη μας επειδη ειμαστε γκεϊ... μην δειτε τις φωτογραφιες σ' αυτο το blog...