Wednesday, June 25, 2014

Η πρωτη προσπαθεια...

Σοβαρες προσπαθειες.
Κι ομως απετυχαν! 

Πολλα-πολλα χρονια πριν και καθως προσπαθουσαμε να "βγουμε απ την ντουλαπα" συνεβησαν πολλα κωμικο-τραγικα! 
Καταστασεις, πραγματικες καταστασεις, που κανεις δεν θα μπορουσε ουτε καν να φανταστει! 
Ποιος ειπε οτι η πραγματικοτητα ειναι βαρετη και δεν εχει απροσμενες εξελιξεις; 

Το πρωτο ατομο που θυμαμαι να μου ειπε για την πρωτη του προσπαθεια να βγει απ την ντουλαπα ηταν ο John. 
Ο John ηταν ενας Αγγλος φιλος, που αποφασισε να εργαστει για ενα διαστημα σαν καθηγητης αγγλικων στην Αθηνα και την ιδια ωρα να απολαυσει τον Αττικο ηλιο και το παθος των Ελληνων εραστων! 
Σε μια απο τις συζητησεις μας, μου διηγηθηκε την πρωτη του προσπαθεια να πει στην μητερα του οτι ηταν ομοφυλοφιλος... 

"Προετοιμαζομουν επι μερες και μερες. Αποφασισα να το πω ετσι, απλα, χωρις κορδελακια. Σκεφτομουν επι μερες την αντιδραση της μητερας μου, πως θα αντιδρουσε, προσπαθουσα να φανταστω την εκφραση του προσωπου της, προσπαθουσα να μαντεψω τι ισως να ελεγε... "Ω John οχι! οχι αυτο! οτιδηποτε αλλο ναι, αλλα οχι αυτο!" ή... "John λυπαμαι, αλλα αυτη ηταν η τελευταια σταγωνα, το ποτηρι ξεχειλισε, εσυ το θελησες...", σκεφτομουν αυτο, το ενα, το αλλο, ωσπου αποφασισα οτι ειχε ερθει η ωρα να τελειωσει επιτελους αυτη η ιστορια. 
Η μητερα καθοταν στο σαλονι πλεκοντας ενα χειμωνιατικο πουλοβερ ενω την ιδια ωρα χαζευε μπροστα στην τηλεοραση. 
"Θα ηθελα να μιλησουμε για κατι πολυ σοβαρο... " της ειπα... 
Χαμηλωσε τα γυαλια της και με κοιταξε... 
"Τι συμβαινει;" 
"Ειμαι gay!" 
Η απαντηση της με αφησε μαρμαρο, δεν μπορουσα ουτε να αρθρωσω λεξη. 
"Αχ John, μην με απασχολεις με κατι τετοια, σου εχω πει ποσες φορες δεν με νοιαζει καθολου σε τι ειδους θρησκεια θελεις να πιστεψεις! πιστεψε με δεν εχω κανενα προβλημα, αν εσενα σου αρεσει καποια περιεργη θρησκεια, εμενα δεν μου πεφτει κανενας απολυτως λογος!"   
Μετα απ αυτο κοπηκαν τα φτερα μου! τα εχασα, δεν ηξερα τι να πω, απλα γυρισα την πλατη μου κι εφυγα μουδιασμενος, σκεφτομενος οτι μαλλον δεν διαλεξα την καταλληλη στιγμη!" 

Ετσι οταν ηρθε η σειρα μου, οταν αποφασισα να πω στους γονεις μου οτι ειμαι gay, θυμηθηκα τον John και σκεφτηκα οτι... "πρεπει να κανω κατι διαφορετικο, ισως δεν ειναι αρκετο απλα να το πω, πρεπει με καποιο τροπο να τους το δειξω"!  Το ειπα, και το εκανα! 
Ενα ωραιο ανοιξιατικο απογευμα, οπου ολοι μαζι απολαμβαναμε τον απογευματινο καφε, τους ειπα... 
"Θελω να σας δειξω κατι, ελατε και οι δυο στο σαλονι, θελω να δειτε κατι στην τηλεοραση" 
Ηρθαν και οι δυο στο σαλονι, εφερα τους καφεδες και τα παξιμαδακια και εβγαλα απο μια τσαντα μια βιντεοκασετα...
Ηταν η βιντεοκασετα που ειχα παρακαλεσει να μου γραψει ο Χρηστος, γεματη αμερικανικα gay πορνο δεκαετιας 70-80! Ενας μπογιατζης μπαινει σ' ενα σπιτι να βαψει, αλλα ενα αλλος εργατης του χαιδευει το ποδι, και μετα πετανε τις μπογιες και τις βουρτσες, και αρχιζει ο ενας να... κλπ-κλπ, μια απο αυτες τις βιντεοκασετες! 
Εβαλα την βιντεοκασετα να παιξει.   
Ο μπαμπας και η μαμα κοιταγαν την τηλεοραση αμιλητοι.  
Περασαν 5 λεπτα, τιποτα, 10 λεπτα, τιποτα, 20 λεπτα, καμια αντιδραση!  
Η μαμα κοιταγε με γουρλομενα ματια, και ο μπαμπας με ενα χαμογελο πιο παραξενο κι απ το χαμογελο της Τζοκοντας. 
45 λεπτα αργοτερα η βιντεοταινια εφτασε στο τελος της... 
"Αυτα λοιπον...." ειπα με ενα βαθυ ανεσταναγμο, περιμενοντας να πεσει το ταβανι και να με πλακωσει.  
"Τωρα! τωρα επιτελους καταλαβαινω... να γιατι ο Θεος ριχνει φωτια για να καψει τον κοσμο" ειπε η μαμα. 
"O Θεος θελει να μας καψει;;;" ψελισα. 
"Οχι εμας Κωνσταντινε! οχι εμας! αυτους που ειναι στην βιντεοταινια!" 
"Αυτες ειναι μπουρδες!" μας διεκοψε ο πατερας μου.
"Ξοδεψα αδικα 45 λεπτα για να βλεπω τον ενα να γλυφει τον αλλο ξανα και ξανα! Τα εχουμε ξαναδει κατι τετοια, σιγα τα λαχανα! Να ηταν κατι της προκοπης με περισσοτερα νταβαντουρια να ελεγα! Αντε τωρα παμε να παιξουμε κανενα ταβλι!" 
Μετα απ αυτο, κoπηκαν και τα δικα μου φτερα οπως του John. 
Ηταν η πρωτη προσωπικη μου προσπαθεια... που δεν προκειται να ξεχασω ποτε μου! 

12 comments:

mahler76 said...

Χαχαχαχα δεν έχω λόγια.

Ξενικός said...

εδώ λέμε απλώς: "πλάκα έχει!". Και ναι, για γέλια θα ήταν αν δεν επρόκειτο για κάτι πολύ σοβαρό, τραγικό (σε οικογενειακό περιβάλλον) καμιά φορά...
Ξενικός

Anonymous said...

Φοβερές οι αντιδράσεις των μαμάδων σας!
Αλλά γιατί να είναι τόσο δύσκολο τελικά να το πει κάποιος στους γονείς του; Κάθε γονιός δεν θέλει τα παιδιά του να είναι καλά κι ευτυχισμένα; Γιατί να μην μπορούν να ακούσουν την αλήθεια; Είναι κάτι που δεν το καταλαβαίνω. Και το έχω σκεφτεί αρκετές φορές.
Βέβαια κι εγώ μητέρα γιου είμαι και αν ερχόταν μια μέρα και μου έλεγε ότι θα γίνει μπάτσος ή παπάς θα μου ήτα λίγο δύσκολο στην αρχή να το χωνέψω, θα όμως έκανα την καρδιά μου πέτρα και θα σεβόμουν τελικά την επιλογή του.
Αλλά εάν μου έλεγε ότι αγαπάει ένα άλλο αγόρι δεν θα είχα πρόβλημα. Αφού έτσι το παιδί μου θα ήταν καλά κι ευτυχισμένο, γιατί να έχω πρόβλημα;
Αυτό είναι που δεν καταλαβαίνω.
Δηλαδή τι; Αγαπάνε τα παιδιά τους, αλλά βασική προϋπόθεση γι' αυτή την αγάπη είναι τα παιδιά τους να είναι όπως αυτοί θέλουν;
Με τις δικές τους προδιαγραφές;
Θαρρώ δεν πρέπει να είναι έτσι η αγάπη.

Ephemeron said...

@ mahler76
Η οικογενεια του John, αλλα και η δικη μου, -οπως και πολλες αλλες- σε πολλα ζητηματα ηταν αυτο που λεμε με δυο λογια "τρια πουλακια καθονται", δεν λεω καλοι και αγαπητοι μεν αλλα σε μερικα θεματα... "δυο λαλουν και τρεις χορευουν"!

Ephemeron said...

@ Ξενικός
Σωστα! αυτη ειναι η αστεια πλευρα του θεματος, γιατι πολλες φορες τα αποτελεσματα ηταν τραγικα! Παρ ολα αυτα νομιζω σιγα-σιγα τα πραγματα αλλαζουν και ολο και περισσοτερος κοσμος αλλαζει μυαλα σχετικα με το θεμα.
(Ενα απο τα πιο τραγικα που γνωριζω.. ενας παλιος φιλος, Αθηναιος, το ειπε στην μητερα του, η οποια επαθε εγκεφαλικο και εμεινε παραλυτη για ολη της τη ζωη... )

Ephemeron said...

@ Αθηνά...
Πολυ σωστη η αποψη σου!
Τα πραγματα ευτυχως αλλαζουν, ισως να αλλαζουν αργα, ομως αλλαζουν.
Κοιταζοντας πισω, τα πραγματα σημερα ειναι αρκετα καλυτερα απ οτι 40-50 χρονια πριν.
Στην Ελλαδα μεγαλο ρολο επαιζε και παιζει, η γειτονια, το περιβαλλον, το στιγμα, τα οποια λειτουργουν σαν κατασταλτικα της αγαπης των γονιων προς τα παιδια. Ευτυχως σιγα-σιγα αφηνουμε πισω την ιδεολογια της στρουγκας!

E. said...

Το εζησα περσι με πολυ κοντινο μου προσωπο! Εγω το ηξερα απο χρονια αλλα περιμενα να παρει τη μεγαλη αποφαση να το ανακοινωσει επισημα για να μπορουμε να συζηταμε με τους υπολοιπους ανετα, χωρις περιορισμους. Ευτυχως πηγαν ολα καλα! :) Και χαιρομαι πολυ που επιτελους απαλευθερωθηκε και δε ζει με μυστικα και αλλα δραματα.

Εδω στην Αμερικη κανουν πολυ καλη δουλεια και τα media στο να αλλαξει η εικονα για τους γκει. Ολες οι σειρες πια συμπεριλαμβανουν γκει χαρακτηρες που παντερυονται και υιοθετουν παιδια. Στην Ελλαδα ακομα υπαρχει αυτη η διαθεση για κοροιδια στα σιριαλ κλπ. Ελπιζω να αλλαξει συντομα!

Ephemeron said...

@ Evi @ sexta-feira
Ναι, εδω εχουν αλλαξει αρκετα τα πραγματα, και συνεχιζουν ν' αλλαζουν προς το καλυτερο. Στην Ελλαδα η εκκλησια ειναι το μεγαλυτερο εμποδιο.
Δεν υπαρχει διαχωρισμος εκκλησιας και κρατους, και τα πολιτικα κομματα φλερταρουν την εκκλησια επειδη φοβουνται την επιρροη της εκκλησιας στους ψηφοφορους.
Απορω γιατι ακομα το ονομαζουν "Υπουργειο Παιδειας και Θρησκευματων"! Κανονικα επρεπε να το ονομασουν "Υπουργειο Παιδειας και Ορθοδοξης Χριστιανικης Θρησκειας"!
Δεν αφηνουν το κοσμο να χτισει ενα τζαμι στην Αθηνα, δεν αφηνουν τον κοσμο να προτιμησει την καυση αντι την ταφη, κλπ-κλπ, και μετα λενε "...και Θρησκευματων"! Μα ποιων Θρησκευματων;;; αφου ο μονος που παιρνει αποφασεις, οτι αποφασεις την συμφερει, ειναι η ορθοδοξη εκκλησια! Και μετα λενε στο κοσμο οτι το Ιραν εχει Θεοκρατια αλλα εμεις στην Ελλαδα εχουμε δημοκρατια!
Αυτα ειναι τα χαλια μας, και δεν θελουμε ουτε να τα δουμε, κοιταμε στον καθρεπτη κι αντι να δουμε τους εαυτους μας, προσπαθουμε μεσω του καθρεπτη να δουμε αλλους, και τελικα αλλα βλεπουμε κι αλλα λεμε!

Unknown said...

Γέλασα πολύ με το outing που επέλεξες.Μα με τσόντα; Πώς το σκέφτηκες; Κι η αντίδραση του πατέρα εκπληκτική: "άντε τώρα να παίξουμε κανένα τάβλι"...
Σοβαρά πάντως , χρειάζεται πολλή δουλειά για να πάμε μπροστά σ' αυτο τον τομέα. Γιατί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βιώνουν καταπίεση και περνούν άσχημα.
Να είσαι καλά, Κώστα

Ephemeron said...

@ anoixi lesviaki
Αν πραγματικα ψεκαζουν το κοσμο :P τοτε οι ψεκασμοι θα πρεπει να αρχισαν την δεκαετια του 80.
Αν ελεγες σε καποιον "ειμαι ομοφυλοφιλος" η πιο πιθανη αντιδραση θα ηταν... "τι εννοεις οταν λες οτι εισαι ομοφυλοφιλος;;;" ...ελα ντε!!! τι εννοω;;;

Οπως τα λες, και πολλες φορες δυστυχως οχι απλα μονο καταπιεση, αλλα καταστροφη ολοκληρης ζωης χωρις κανενα απολυτως λογο!
Να εισαι καλα!

Hfaistiwnas said...

χαχαχα μα πορνό;;;; Πάλι καλά που δεν έπαθαν τίποτα οι άνθρωποι!
Πολλές φορές σκέφτομαι, μήπως δεν θέλουν να καταλάβουν.. το παίζουν τρελίτσα..

Ephemeron said...

@ Hfaistiwna
"μήπως δεν θέλουν να καταλάβουν.."

Ναι, νομιζω συμβαινει πολλες φορες. Κανεις οτι δεν καταλαβαινεις, και αυτοματως σταματας να ασχολεισαι μαζι με το θεμα! Ειναι μια απο τις πιο ευκολες "λυσεις".