Ο φιλος μου-συζυγος μου- σηκωθηκε εκεινο το πρωϊ με καλη διαθεση, η οποια ομως -δυστυχως- δεν κρατησε για πολυ.
Ξαφνικα αισθανθηκε ζαλισμενος και μεσα σε δευτερολεπτα παρελυσε το δεξι του ποδι με αποτελεσμα να μην μπορει να διατηρησει την ισοροπια του.
Εγκεφαλικο επεισοδιο.
Η κατασταση στην αρχη δεν ηταν καθολου καλη, ο φιλος μου ηταν σαν "χαμενος" σε ενα αλλο κοσμο, ενω το δεξι του ποδι ηταν εντελως παραλυτο.
Ομως η κατασταση αλλαξε -θαυμα οπως θα ελεγαν καποιοι- και μεσα σε 3 μερες ολα αλλαξαν!
Η ομιλια του πεντακαθαρη, κανενα προβλημα με τη μνημη, και να μπορει ακομα και να περπαταει σιγα-σιγα χωρις βοηθεια!
Στην καρτα η Ρουθ μας εστελνε τις ευχες της για γρηγορη αναρρωση, και σε καθε αλλη περιπτωση η καρτα θα ηταν μια ακομα χαρουμενη νοτα εαν πριν τρεις ημερες δεν ειχε συμβει οτι συνεβει...
Η Ρουθ λιγο μετα την αποστολη της καρτας, επεσε στο πατωμα χτυπησε το κεφαλι της και αρχισε να αιμοραγει στον εγκεφαλο.
Λαβαμε την καρτα της με τις ευχαριστιες της σε μενα και τις ευχες της στο φιλο μου, και την διαβαζαμε ενω γνωριζαμε οτι εκεινη τη στιγμη η Ρουθ ηταν σε κωμα και αργοπεθαινε...
Σημερα υπογραψαμε ολα τα χαρτια που χρειαζονται συμφωνα με τους νομους της Καλιφορνια που δινουν την αδεια σε οποιο προσωπο οριζουμε να παρει αποφασεις για τη ζωη μας, σε περιπτωση που εμεις οι ιδιοι δεν μπορουμε να παρουμε αποφαση για τον εαυτο μας.
Αποφασισαμε να υπογραψουμε οτι σε περιπτωση "ατυχηματος" δεν θελουμε να μας κρατησουν σε κωμα με σωληνακια και ορους, και επισης οτι δωριζουμε το σωμα μας για μεταμοσχευσεις, ερευνες και μαθηση.
...και σιγα-σιγα συνεχιζουμε...
Καλες γιορτες και πανω απο ολα... Υγεια!