Sunday, February 28, 2010

Διαβαζω... IX

Διαβαζω απο το ΒΗΜΑ on line, και απο το αρθρο με τιτλο "Τρανσεξουαλ... υψηλης τηλεθεασης"

Φοβου τους διαφορετικους

Το ακραίο εύκολα το χλευάζεις. Οταν όμως αυτό που θεωρούμε ακραίο το βάζει στο σπίτι μας ένα παιδί από σπίτι (και για σπίτι) όπως ο Παπακαλιάτης, τότε τι κάνουμε; Ειδικά όταν καλούμαστε να το αντιμετωπίσουμε στη ζώνη υψηλής τηλεθέασης; Αυτό που έκανε το ΕΣΡ ήταν να βάλει πρόστιμο για το φιλί ανάμεσα στους δύο άντρες, απόφαση την οποία το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε. Αυτό που έκαναν μετά την εμφάνιση της τρανσέξουαλ-Δούκα στο μεγαλύτερο σύνολό τους τα blogs (οι εκπρόσωποι πλέον της κοινής γνώμης- τι τρομακτικό!) ήταν ο χαβαλές. Επιβεβαιώνοντας, με σχόλια όπως «δεν μας τα λες καλά, Ζέτα» και «πήγε για “είσοδο” (ο Κουρής) και του βγήκε “λεβιές ταχυτήτων”», ότι ακόμη και τώρα που το Ιnternet μας ανοίγει νέους ορίζοντες, παραμένουμε κολλημένοι σε ξεπερασμένες αντιλήψεις. Φοβισμένοι μπροστά σε ό,τι δεν καταλαβαίνουμε- ή δεν θέλουμε να καταλάβουμε-, καταφεύγουμε στα ανέκδοτα κάθε φορά που κάτι απειλεί τη στενόμυαλη κοσμοθεωρία μας. Την ίδια στιγμή, με «δάνεια» ή όχι ο Παπακαλιάτης παραμένει ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους της τηλεόρασης (άλλος ένας είναι ο Πάνος Κοκκινόπουλος ) που τολμάει να θίξει με σοβαρότητα ορισμένα θέματα-ταμπού.

Ολο το αρθρο απο το ΒΗΜΑ on line ΕΔΩ

Thursday, February 25, 2010

Μια στιγμη... Μία σου... και μία μου!!!

Ποτε;
Την περασμενη εβδομαδα.
Που;
Στο University of Arizona.
H sister Cindy, μαχητικη χριστιανη ενω κανει κηρυγμα, θυμαται τι γραφει η αγια γραφη για τους gay αλλα... ξεχασε τι γραφει για τις γυναικες!
Καποιος ομως της το θυμησε, μπραβο του!!! 
 
Αντε... αν ειναι να γυρισουμε στο μεσαιωνα, να γυρισουμε ολοι μαζι, οχι μονο οι gay... 

"γυναικι δε διδασκειν ουκ επιτρεπω, ουδε αυθεντειν ανδρος αλλ' ειναι εν ησυχια" 
Α επιστολη Προς Τιμοθεον  2:12  

Wednesday, February 24, 2010

Ισα Δικαιωματα για ολους ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Παρακαλω δειτε το παρακατω πολυ καλο video γυρω απο την κοινωνικη ασφαλιση και συνταξη για τους gay...
Τα λεει ολα με λιγα λογια... "σε ποιον πλανητη ζουμε;;;"

Sunday, February 21, 2010

Οταν πεφτουν οι κολωνες...

Οταν πεφτουν οι κολωνες του οικοδομηματος ποιος θα κρατησει τη σκεπη να μην πεσει;...
 
  
  
  
  
  
 

Saturday, February 20, 2010

Οταν η (ακριβη) ροδα παιρνει την κατηφορα...


Η περιοχη του Palm Springs, οπου μενω απο το 2003, ή οπως αλλιως την λενε Desert Cities, και που αποτελειται απο 9 μικρες πολεις που ολες μαζι δεν εχουν πανω απο 200.000 κοσμο, ειναι μια απο τις ελαχιστες περιοχες που εχω δει στη ζωη μου, οπου οι αντιθεσεις μεταξυ εργατικης και ανωτερης ταξης ειναι κατι το εντελως απιστευτο.

Τεραστια πανακριβα σπιτια, αυτοκινητα που κανεις βλεπει μονο σε περιοδικα, και πασιγνωστοι αστερες του σινεμα και της μουσικης, που αλλοι κυκλοφορουν σαν βασιλιαδες και αλλοι σαν "ζητιανακια", ανακατεμενοι με τους καθημερινους φτωχους κηπουρους και αλλους εργατες, ειναι η καθημερινοτητα της περιοχης.

Και ολα πηγαιναν μια χαρα (και δεκατρεις τρομαρες) μεχρι που φτασαμε στο σημειο που η λεγομενη "φουσκα" εσκασε, και οι τιμες των σπιτιων πηγαν κατω, ο κοσμος αρχισε να χανει τις δουλιες του, γειτονιες ολοκληρες να ερημονουν απο οικογενειες που αφηναν τα σπιτια αδεια και εφευγαν "για το πουθενα", και η "πανω ταξη" να μην πολυνοιαζεται, μεχρις οτου... η ροδα αρχισε στην κυριολεξια να παιρνει την κατηφορα... και εννοω την "ακριβη" ροδα...

Περασαν λοιπον πανω απο δυο χρονια που η εργατικη ταξη επιασε πατο, και τωρα εχουν αρχισει, εδω και καιρο, τα χοντρα κουλουβαχατα για οσους εχουν "χοντρα λεφτα"...
Διαβαζω λοιπον οτι ενα απο τα σπιτια του Nicolas Cage, (μικρουλακι LOL) 1.100 τ. μ. English Tudor στο Bel-Air, βγηκε για πουλημα στη τιμη των 25.000.000 ευρω, και η τιμη εχει κατεβει στα... 12.000.000 ευρω, μειωση τιμης 50% (σνιφ-κλαψ)
Μην κλαις μικρε Nicolas... μην κλαις...
Les Baux de Palm Springs, το καταπληκτικο σπιτι της γνωστης Suzanne Somers και του Alan Hamel στο Palm Springs, πανω σε ενα τοσο δα μικρο οικοπεδακι 263 στρεματων (!!!) βγηκε για πουλημα το 2008 για 25.000.000 ευρω και η τιμη εχει πεσει στα 9.500.000 ευρω, και ακομα δεν το εχει αγορασει κανεις... μειωση τιμης... 63% (σνιφ-σνιφ και πολυ κλαψ)
Και οσο η ακριβη ροδα παιρνει την κατηφορα, μπολικο φρενο για να μην σκοτωθουμε παιδια...
Δεν ξερω τι λετε... αλλα εμενα μου αρεσει η μυρωδια του καμενου πανακριβου λαστιχου...
Μπορει να κοστιζει πανακριβα, αλλα... μυριζει τοσο ωραια οταν καιγεται...
 
Και εκ μερους ολων των φτωχων οικογενειων που χανουν τα σπιτια τους, εκ μερους ολων των οικογενειων που με δυσκολια μπορουν ν' αγορασουν ενα μπουκαλι γαλα για τα παιδια τους, εκ μερους των φτωχων κηπουρων που ζητανε δουλια με δακρια στα ματια, ευχομαι... το "ακριβο λαστιχο" να καει ολο και περισσοτερο... ισως μια περιεργη πανακριβη μυρωδια καποιου καμενου πανακριβου λαστιχου, να δειξει επιτελους στο κοσμο οτι οταν πεσουν οι κολωνες κατω... θα πεσει και η σκεπη...   
  

Thursday, February 18, 2010

Καθολικοι εναντιον Elton John...

Γιατι;
Γιατι ο Elton εδωσε μια συνεντευξη στο Parade οπου μεταξυ αλλων ειπε...
"Νομιζω οτι ο Ιησους ηταν ενας ευσπλαχνος, σουπερ-εξυπνος gay αντρας..."

"I think Jesus was a compassionate, super-intelligent gay man who understood human problems. On the cross, he forgave the people who crucified him. Jesus wanted us to be loving and forgiving. I don't know what makes people so cruel. Try being a gay woman in the Middle East -- you're as good as dead."

Οι καθολικοι στραβωσαν τις μουρες και τωρα ετοιμαζονται για επιθεση...
Περιμενουμε για εξελιξεις...

Αντε και εις ανωτερα...

Η σημερινη ημερα αρχισε "κα-τα-πλη-κτι-κα"...
Πρωτα με ξυπνησαν τα σκυλια μου πολυ πρωϊ, φανταζομαι κατι θα ακουσαν και αρχισαν να ανησυχουν...
Κι ετσι 4:30 το πρωϊ καταπινω την πρωτη κουπα καφε...
Τσεκαρω να δω τι e-mail εχω και διαβαζω...
"...ξεφυλλισε το LIFO και διαβασε τη συνεντευξη της Καριοφυλλιας Καραμπετη"
Τολμησα και το εκανα...
Εδω μερικα αποσπασματα απο το κειμενο...

"Αγαπά την Αθήνα για τα μνημεία της και ζει πάντα επί ξύλου κρεμάμενη."

"Αισθάνομαι ότι ως καλλιτέχνης, ως δημόσιο πρόσωπο, έχω μια ευθύνη απέναντι στην κοινωνία μέσα στην οποία ζω. Κι όταν είσαι ένας άνθρωπος σκεπτόμενος και ευαίσθητος και επικρίνεις όλο αυτό το χάλι που βλέπεις, δεν μπορείς να κάνεις τον εαυτό σου συνεργό σε αυτό το πράγμα. Είναι ένα ξεπούλημα. "

Δεν υπαρχει πιο ριψοκινδυνο πραγμα από την αναμέτρηση με τον ρόλο σε μια τραγωδία. Αισθάνεσαι ότι υπερβαίνεις τις δυνάμεις σου, τον εαυτό σου, τις αντοχές σου, χάνεις τον ύπνο σου κι αισθάνεσαι σαν να είσαι μέσα σε μια αρένα. Παρόλη την τιμή που νιώθεις ότι σου γίνεται, τη μαγεία του χώρου κι όλο αυτό που θεωρείται το απόγειο της καλλιτεχνικής πορείας ενός ηθοποιού, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει κυριολεκτικά ρωμαϊκή αρένα. Οι περισσότεροι έρχονται για να σε κανιβαλίσουν.

"Τα σημεία που πραγματικά μου αρέσουν είναι τα σημεία γύρω από την Ακρόπολη, η Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η Αρχαία Αγορά, η Πλάκα, ο Λυκαβηττός, όπου υπάρχουν μερικές κοιτίδες πρασίνου. Πάντα έψαχνα να βρω ένα χώρο δίπλα σε πράσινο."

"Εκεί φτάνεις στα έσχατα σημεία, δηλαδή μπορεί να φτάσεις σε σημείο να χάσεις τον εαυτό σου, να μη θες να ζεις, να σέρνεσαι στα πατώματα.

"Δεν νομιζω οτι υπαρχει ανθρωπος που δεν έχει κάνει συμβιβασμούς, μεγαλύτερους ή μικρότερους. Το θέμα είναι να μπορέσεις πραγματικά να το αποφύγεις με το δυνατό μικρότερο κόστος. Μακάρι να μην είχες τις ανάγκες, τις οικονομικές υποχρεώσεις και να μπορούσες να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου."

"Πριν από μερικά χρόνια έκανα ένα ταξίδι στην Ινδία και έπαθα ένα πολιτισμικό σοκ"

"Η ομορφιά βρίσκεται μέσα σου, ψάξ' την και μοιράσου τη με τους άλλους. Εν οίδα ότι ουδέν οίδα."

Μετα απο το διαβασμα ολοκληρου του κειμενου, επεσα απο την καρεκλα μου και αρχισα και εγω να σερνομαι στα πατωματα...

Συνηλθα ομως (δυστυχως για λιγο...) για να περασω στο διαβασμα της Los Angeles Times απ οπου διαβαζω το παρακατω...
Ο αρχηγος της αστυνομιας στην περιοχης μας, Riverside County, ο γνωστος Russ Leach, σταματησε σ ενα μαγαζι με κοπελιες που κανουν strip show, το Club 215, και μετα απο μερικα ποτα, -μονο 4 Chivas Regal Scotch whiskeys, ολοι ορκιζονται μονο 4 - οδηγησε το αυτοκινητο του για λιγο και αφου χτυπησε με δυναμη σε μια γωνια και εκανε κοματια τα δυο μπροστινα λαστιχα του κυβερνητικου (!) αυτοκινητου, στη συνεχεια επεσε επανω σ' μια κολωνα φωτισμου (!), και σ' ενα πυροσβεστικο κρουνο (!!) και συνεχισε να οδηγαει για 3 χιλιομετρα χωρις μπροστινα λαστιχα (!!!)
Οταν εφτασε το περιπολικο της αστυνομιας και ρωτησαν τον αρχηγο της αστυνομιας πως συνεβει το ατυχημα, ο αρχηγος απαντησε "δεν καταλαβαινω την ερωτηση σας... δεν ειχα κανενα ατυχημα... απλα ειχα ενα σκασμενο λαστιχο..."
Τελικα μετα το ολο μπάχαλο ο αρχηγος της αστυνομιας αποφασισε να παραιτηθει... 

Αντε... και εις ανωτερα!!!

Wednesday, February 17, 2010

Αγαπη...

Καποιος μου εστειλε το παρακατω μεσω e-mail... 

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα. Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν. Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή. Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό. Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα».
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος. «Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη. «Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.
Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια. «Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου». «Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: «Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!». Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του. Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση: «Γνώση, ποιος με βοήθησε»; «Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση. «Ο Χρόνος;;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;» Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε: «Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη...» 


Tuesday, February 16, 2010

I killed my lover...

BBC TV presenter Ray Gosling has delivered a shocking on-air confession: he smothered his lover to death.

In a documentary on death and dying on BBC One's Inside Out East Midlands program -- filmed in December -- Gosling is seen walking through a cemetery when he says, "And maybe, this is the time to share a secret that I've kept for quite a long time.

"I killed someone, once," Gosling continues. "He was a young chap, he had been my lover, and he got AIDS."

Gosling said that one "hot afternoon" in a hospital, doctors said there was nothing further they could do and his lover was in "terrible, terrible pain" so he asked the doctors to leave them alone.

"And I picked up the pillow, and smothered him until he was dead," Gosling said. "The doctor came back, I said, 'He's gone.' Nothing more was ever said."

Gosling then put his head down and cried.
The BBC reports that police are now investigating Gosling and the network will cooperate with the investigation fully.

Gosling later claimed that the two "had a pact" and that he doesn't think what he did was a crime.
"When you love someone, it is difficult to see them suffer," he said. "It's a terrible situation. I loved him to bits. We had a pact. He said if the pain gets bad and if nothing can be done, don't let him linger on. I don't think it's a crime. If he was looking down on me now, he would be proud."