Thursday, November 22, 2012

Thanksgiving α λα... Ευρωπαϊκα!

Ετσι... για να ξεχασουμε για λιγο ολα τα απιστευτα που συμβαινουν, -και απο τις δυο πλευρες του Ατλαντικου-...
Μια μερα πριν την γιορτη των Ευχαριστιων, Thanksgiving, παραδοσιακη μερα με κυριο πιατο την γαλοπουλα, αποφασιζουμε να το γυρισουμε λιγο προς... Ευρωπη και να μαγειρεψουμε αντι γαλοπουλα... αρνακι!
Διαλεγουμε μια συνταγη που δεν εχουμε φτιαξει ποτε πριν, και ειμαστε ετοιμοι να προσπαθησουμε την παλια καλη Γαλλικη συνταγη  "Le Gigot de Sept Heures" (Αρνακι των επτα  ωρων)
Μια μερα πριν ξεκιναμε για αγορες στο κεντρο του Palm Springs, και μεσα σε δεκα λεπτα...

...περναμε διπλα απο τον σιδηροδρομικο σταθμο και την ζουγκλα με τους ανεμομυλους...


... εξω απο το Racquet Club of Palm Springs, -εκει οπου ζουσε κατα καιρους η "δικη μας" Χριστινα Ωναση-...


...κατω απο τη γεφυρα, που πανω της δεν περνανε ουτε αυτοκινητα, ουτε αεροπλανα, ουτε τραινα,  αλλα... γυμνιστες (!)


...διπλα απο το αγαλμα της Marilyn...


...βλεπουμε πανακριβα σπιτια γνωστων και αγνωστων...


... ομως εμενα μου κλεβουν τη καρδια τα παλια μικρα σπιτακια, χτισμενα με τουβλα και κεραμιδια...


...προσπερναμε τους.. "Lazy sunbathers"...


...κατηφοριζουμε τον κεντρικο δρομο...


...για να φτασουμε τελικα εκει που μπορουμε να αγορασουμε ενα αρνισιο μπουτι με κοκαλο...

...στο γυρισμο πινακιδες διαφημιζουν τον gay χρυσο οδηγο της περιοχης...


...και την συναυλια του... Alice Cooper (!!!)


Την επομενη ημερα, καθαριζουμε 40 (!!!) σκελιδες σκορδο...

...σιγοβραζουμε το αρνι για 15 λεπτα...

...βγαζουμε το αρνι απο το σκευος και στεγνωνουμε με μια πετσετα, αδειαζουμε το νερο απο το σκευος και το τοποθετουμε σε δυνατη φωτια, προσθετουμε βουτυρο και λαδι και μετα απο λιγο προσθετουμε το αρνι το οποιο προσπαθουμε να κοκινισουμε για λιγα λεπτα απο ολες τις πλευρες, περιχυνουμε 3 κουταλιες σουπας Brandy και αναβουμε...

...οταν οι φλογες υποχωρησουν, προσθετουμε στο σκευος 1/2 φλυτζανι κοκκινο ξερο κρασι και 1/2 φλυτζανι ζωμο απο κοτοπουλο, 8 κλωναρια φρεσκο θυμαρι και τις 40 (!!!) σκελιδες σκορδου, αλατι-πιπερι, και καλυπτουμε το σκευος με αλουμινοχαρτο...


...βαζουμε το σκευος στο φουρνο σε θερμοκρασια 120 C (250F), φροντιζουμε να γυρισουμε το αρνακι δυο φορες καθως ψηνεται, και βαζουμε το σκυλο να περιμενει σταυροποδι για περιπου.. 7 ωρες, μεχρι να γινει το αρνι...


...βγαζουμε το αρνι απο το φουρνο...


...πολτοποιουμε τις μαλακες σκελιδες σκορδου και ανακατευουμε με το ζωμο σε δυνατη φωτια, ετσι ωστε να σχηματιστει μια σχετικα πηχτη σαλτσα...


... σαν να σκεφτεται... "καλα... εγω θα γερασω, θα τυφλωθω, και θα μου πεσουν τα δοντια μεχρι να γινει αυτο το αρνι" ...


...τελικα το αρνακι βγηκε τρυφερο και νοστιμοτατο, σχεδον δεν εμεινε τιποτα μετα απο το δειπνο...


...σερβιρισμενο με σπιτικη σαλτσα απο Cranberries και πουρε πατατας...


... καλη παρεα, καλο φαγητο, και καλο κρασι... ετσι απλα... τιποτα περισσοτερο... τιποτα λιγοτερο...

12 comments:

Ξενικός said...

γοητευτικότατη περιγραφή και φωτογραφίες που ξυπνάνε επιθυμίες για απόδραση από μια εμπόλεμη Ελλάδα (!)
αλλά ας μείνουμε με τη σκληρή πραγματικότητα.
σαν χορτοφάγος (από πεποίθηση - άσε που σε λίγον καιρό το κρέας θα έχει καταντήσει delicatesse στα ελληνικά τραπέζια...) δεν με συγκινεί το αρνί. Θαύμασα όμως την όλη διαδικασία και προσπαθούσα να φανταστώ με τα δικά μου μάτια το ουσιώδες: την καλή παρέα...
Πάντα τέτοια!
Ξενικός

ασωτος γιος said...

αχ και ποσο θα θελα να ξεφυγω λιγο να μαι κει! θα καναμε καλη παρεα ιχιχι

Ephemeron said...

@ Ξενικός
Δεν εχω κανενα προβλημα με τη χορτοφαγια, και αν ζουσα μονος ισως να ημουν χορτοφαγος, το εχω προσπαθησει για ενα ολοκληρο χρονο και δεν ειχα κανενα προβλημα.
Που θα παει, καποια στιγμη θα αλλαξουν στην Ελλαδα τα πραγματα, αρκει να γινουν αλλαγες στην πραξη και οχι μονο σε λογια.
Εχω μαθει να μην ζηταω πολλα απ τη ζωη, λιγα και καλα, αλλα το κακο ειναι οτι... οσο πιο λιγα ζητας τοσο πιο λιγα σου δινουν!
Την υγεια μας να εχουμε!

Ephemeron said...

@ ασωτος γιος
αργα ή γρηγορα μια απ αυτες τις μερες, θα τα πουμε... :)
Τωρα που εσπασα την παραδοση λεω να φτιαξω τις επομενες γιορτες λαγο στιφαδο! Μμμ-μμμ! Μονο που εδω ελαχιστοι τρωνε λαγο! Μονο μερικοι "λεφταδες" σε πανακριβα εστιατορια οπως το "French Laundry" $ 300 το πιατο!!! "που 300 να ειναι οι ωρες τους!" οπως θα ελεγε και η μαμα!

ΠΑγιαυλάς ΝΙΚΟΣ said...

...και του χρόνου!

Ephemeron said...

@ ΠΑ. ΝΙΚΟΣ
Αμην! Να ειμαστε ολοι καλα!

Hfaistiwnas said...

Καλοφάγατε ε;;;
Ωραία η βόλτα και ωραίες φωτό και το σπίτι με τα κεραμίδια τέλειο!

Ephemeron said...

@ Hfaistiwna

Μμμ... η συνταγη ηταν ευκολη και νοστιμοτατη!
Τα παλια αυτα σπιτακια, περιπου 100 χρονων σε ηλικια, εχουν ενα απιστευτα ζεστο και απλο χαρακτηρα, κατα τη γνωμη μου δεκαδες φορες πιο ωραια απο μερικες συγχρονες νεοπλουτιστικες "μπουρδες".

Anonymous said...

Ο σκυλάκος σου είναι ντόπερμαν; Τέλειος!!!!!

Ephemeron said...

@ Anonymous
Ναι, τα τελευταια 15 χρονια εχω συνολικα υιοθετησει, 5 ντομπερμαν που δεν τα ηθελε κανεις... Ο Rex ειναι ο μονος που εχω τωρα... :)

xomeritis said...

μου αρέσουν τα ocotillos (3η φωτογραφία). Δείξε κι άλλη φωτογραφία σαν ανθίσουν να δούνε οι αναγνώστες πόσο όμορφα είναι.

Καλή Χρονιά!

Ephemeron said...

@ Thomas Xomeritis
Εχω δύο μεγαλα ocotillos στην μπροστινη πλευρα του σπιτιου. Εκει που νομιζεις οτι ειναι νεκρα ξαφνικα ακομα και με λιγη υγρασια στον αερα γεμιζουν πρασινα φυλλα. Τα "περιεργα" ανθη τους ειναι πολυ ωραια, και προσελκυουν με το κοκινο χρωμα τους πολλα hummingbirds.
Καλη Χρονια!