Για πολλα, φταιμε και εμεις οι ιδιοι...

Οχι φιλε μου, δεν φταινε για ολα οι αλλοι.
Για πολλα φταιμε και εμεις οι ιδιοι.
Διαβαζω σημερα σε αρθρο στην Los Angeles Times οτι, απο τους περιπου 17.000 αστυνομικους της Αθηνας, οι μισοι ειναι "γραφιαδες" και κανουν μονο χαρτοδουλειά... (!!!)
Και μετα απ αυτο, τολμαμε να ρωταμε γιατι η βια και η εγκληματικοτητα στην Αθηνα εχει ανεβει τοσο πολυ;;;
Ελεος... ελεος...
Κι οσο κι αν ψαξω, δυστυχως δεν βρισκω κανενα λογο ωστε να το φορτωσουμε κι αυτο, στους φασιστες Γερμανους, στους χαζους Αμερικανους, στις Τραπεζες, στις μεγαλες εταιρειες, στον Καπιταλισμο και στον διεθνη Σιωνισμο...
Οσο κλεινουμε τα ματια, για μην ξυπνησουμε τον "αθωο πατριωτη" που κοιμαται, τοσο πιο πολυ θα υποφερουμε...

Και ξαφνικα...

Και εκει που ημασταν σε υπνο βαθυ, επι πολλα πολλα χρονια, εκει που ζουσαμε τους μυθους μας, και φωναζαμε και αλλους να ερθουν να ζησουν κι αυτοι τον μυθο τους στην Ελλαδα, ξαφνικα...

Ομως... ειναι αληθεια; ειναι αληθεια οτι ξυπνησαμε ή απλα ζουμε αλλη μια φορα αλλο ενα μυθο, ενα μυθο που αυτη τη φορα μας θελει... "ξυπνιους"; 

Οι μεγαλες αλλαγες αρχιζουν απο το "σπιτι μας", αρχιζουν απο την αλλαγη στο τροπο σκεψης μας, αρχιζουν απο την ιδια μας τη ζωη.
Αντιθετα αν οι μεγαλες αλλαγες, αρχισουν στους δρομους, χωρις να εχουν αρχισει απο το "σπιτι μας", υπαρχει μεγαλη πιθανοτητα οι αλλαγες αυτες, να μας στειλουν πισω στο σπιτι μας, για να ονειρευτουμε  αλλη μια φορα, και να ξαναζησουμε παλι παραμυθια οπως το γνωστο πια σε ολους... "Ο Αλη Μπλα-μπλάς και οι 300 κλεφτες".

Ο "μυθος", ή καλυτερα οι "μυθοι" που επι χρονια και χρονια πουλανε μερικοι, δυστυχως εχουν γινει καθημερινο βιωμα, και δυσκολο να ξεκοψει κανεις μαζι τους.
Κι εμεις οι Ελληνες εχουμε ζησει μια τεραστια λιστα απο μυθους...
Ο μυθος του οσο πιο πολλους βουλευτες εχουμε, τοσο πιο αποτελεσματικη και καλυτερη δουλεια γινεται.
Ο μυθος των ιερεων που ειναι υπερ της σωτηριας των ψυχων ημων, αλλα αφου πρωτα πληρωθουν απο την κυβερνηση.
Ο μυθος του αν δεν εισαι γεννημενος Ελληνας απο Ελληνες γονεις, δεν θα καταλαβεις ποτε την Ελλαδα.
Ο μυθος του οτι η Ελλαδα ειναι αυταρκης, δεν χρειαζεται κανενα, και μπορει να παει μπροστα χωρις καμια βοηθεια.
Ο μυθος του οτι ολοι οι αλλοι λαοι, εχουν βαλει σκοπο να καταστρεψουν τους Ελληνες και την Ελλαδα.
Ο μυθος του Ελληνα πολυτεχνιτη.
Ο μυθος του Ελληνα πατριωτη.
Ο μυθος του Ελληνικου φιλοτιμου.
Και... και... και... και τελος ο μυθος του "Αθανατου" Ελληνα.
Η αληθεια ειναι οτι η Ελλαδα ειναι Αθανατη!
Η Ελλαδα δεν θα πεθανει ποτε!
Οι Ελληνες ομως ειναι περαστικοι...
Περαστικοι "Αθανατοι", που στο τελος της διαδρομης τους, πρεπει να σκασουν και ενα 5χιλιαρο για την ταφη τους, γιατι βλεπεις αν στο τελος της διαδρομης πληρωσεις μονο ενα 500σαρι για καυση, εισαι... ανθελλην!
Ξυπνησαμε;
Ο χρονος θα δειξει... 

Δυο πορτες εχει η ζωη...

Το θυμουνται μερικοι απο εμας το παλαιο ασμα;
"Δυο πορτες εχει η ζωη, ανοιξα μια και μπηκα"
Δυστυχως ετσι εφτασε να ειναι και η Ελληνικη πραγματικοτητα...
Με δυο πορτες...
Η καθε πορτα εχει και μια πινακιδα απ εξω.
Η μια εχει την πινακιδα "Με δανειο"
Η αλλη εχει την πινακιδα "Χωρις δανειο"
Τι σημαινει "με δανειο";... αυτο σημαινει οτι, βαζεις ενα δανειο στη πλατη σου, ελπιζεις να δουλεψουν ολοι σωστα, να ξεπληρωθει το δανειο, ετσι ωστε η χωρα να ξαναβγει στις αγορες, και να παει σιγα-σιγα προς τα μπροστα...
Τι σημαινει "χωρις δανειο";... αυτο σημαινει οτι, δεν υπαρχει δανειο, η κυβερνηση πτωχευει, αδυνατει να πληρωσει οχι μονο συνταξεις, αλλα και μισθους σε ολους του δημοσιους υπαλληλους μετα τον Ιουλιο, και μετα... τρεχα γυρευε...
Τρεχα γυρευε γιατι... ακομα κανενας δεν τολμαει να πει τι θα γινει μετα την πτωχευση...
Απλα αυτη τη στιγμη λαλουν ολοι οι κοκορες μαζι, χωρις να λενε τιποτα...
Δυστυχως οπως λεει και η Ελληνικη παροιμια "οπου λαλουν πολλοι κοκοροι αργει να ξημερωσει".
Σιγουρα αν οι Ελληνες παρουν το δανειο, ο δρομος θα ειναι στενος και ανηφορικος.
Αλλα αν δεν υπαρξει δανειο, αν η κυβερνηση πτωχευσει, και καποιος νομιζει οτι μετα την πτωχευση, θα γινει το παρτυ και το γλεντι του αιωνα, μαλλον δεν εχει τσεκαρει με τον ψυχιατρο ακομα...
Αν η χωρα διαλεξει την πτωχευση... σιγουρα δεν θα εχει κανενα πανω απ το κεφαλι της.
Απ την αλλη πλευρα, επειδη ακριβως δεν θα υπαρχει "σαλιο", οι πολιτες θα πρεπει θα πρεπει να βρουν τροπο να επιβιωσουν, διοτι πολυ απλα η κυβερνηση δεν θα ειναι ικανη να βοηθησει κανενα...
Δυο πορτες εχει η ζωη...
Η μια οδηγει σε ενα επιπονο δανειο και η αλλη οδηγει... στη "χωρα των θαυματων"
Γιατι για να βγεις απο την πτωχευση, χρειαζεται ενα θαυμα.
Ελπιζω οτι... αν οι Ελληνες διαλεξουν την πτωχευση, να εχουν ηδη το θαυμα στη κωλοτσεπη!

Flashback...

Μια ματια στα περασμενα...
Θυμηθηκα ενα απο τα αγαπημενα μου.
"How much is enough" απο τους Fixx
Το τραγουδι ανεβηκε στη θεση 35 του US Billboard Hot 100 στις 11 Μαϊου του 1991.
Ξαναειδα το original video του τραγουδιου σημερα, μετα απο 20 χρονια...
20 χρονια παλιο και ομως τοσο επικαιρο, απ την αρχη εως το τελος, ειναι λες και καποιος το εφτιαξε σημερα...

Γραμμα απ τη Φουκοσιμα

Η παρακάτω επιστολή γράφτηκε από τον Βιετναμέζο μετανάστη Ha Minh Thanh, ο οποίος εργάζεται ως αστυνόμος στη Φουκουσίμα, και εστάλη σε έναν φίλο του στην πατρίδα του. 
Δημοσιεύθηκε στο New America Media στις 19 Μαρτίου. Αποτελεί μαρτυρία για την δύναμη του πνεύματος των Ιαπώνων αλλά και  ένα ενδιαφέρον "στιγμιότυπο" ζωής κοντά στο κέντρο της Ιαπωνικής κρίσης, το πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα.
Η επιστολή μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον αρχισυντάκτη του New America Media, Andrew Lam, συγγραφέα μεταξύ άλλων του East Eats West: Writing in Two Hemispheres.

Αδελφέ μου,

   Πώς είσαι εσύ και η οικογένειά σου; Τις τελευταίες μέρες εδώ όλα είναι ένα χάος. Όταν κλείνω τα μάτια μου, βλέπω νεκρά σώματα. Όταν τα ανοίγω, βλέπω πάλι νεκρά σώματα. Πρέπει όλοι μας να δουλεύουμε 20 ώρες την ημέρα. Θα ήθελα η κάθε μέρα να είχε 48 ώρες, για να συνεχίζουμε να βοηθάμε και να σώζουμε τον κόσμο. 
  Είμαστε χωρίς νερό και ηλεκτρικό, και τα αποθέματα φαγητού έχουν σχεδόν εξαντληθεί. Και με το που καταφέρνουμε να μετακινήσουμε τους πρόσφυγες από το ένα σημείο στο άλλο, έρχονται καινούργιες διαταγές να τους πάμε ακόμα  παραπέρα.
   Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη Φουκουσίμα, περίπου 25 χλμ μακριά από το πυρηνικό εργοστάσιο. Έχω τόσα πολλά να σου πω, που αν τα έγραφα είμαι σίγουρος ότι θα έβγαινε ολόκληρο μυθιστόρημα για τις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές σε στιγμές κρίσης.
   Ο κόσμος έχει παραμείνει ήρεμος. Η αίσθηση αξιοπρέπειας και σωστής συμπεριφοράς που έχουν είναι πολύ καλή, γι' αυτό και τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο θα μπορούσαν να είναι. Αλλά σε μια εβδομάδα από τώρα, δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι θα είμαστε ακόμη σε θέση να πρσφέρουμε προστασία και τάξη. Άνθρωποι είναι κι αυτοί. Κι όταν η πείνα και η δίψα ξεπεράσουν την αξιοπρέπεια, τότε θα κάνουν, δεν ξέρω,  αυτό που θα πρέπει να κάνουν. 
   Η κυβέρνηση προσπαθεί να στείλει προμήθειες μέσω αέρος, τροφή και φάρμακα, αλλά είναι σαν να ρίχνεις  μια χούφτα αλάτι στον ωκεανό.
   Αδελφέ μου, μου έτυχε και κάτι πραγματικά συγκινητικό, με ένα μικρό Ιαπωνεζάκι, που έδωσε σε μένα τον ενήλικα μάθημα ζωής για το πως να συμπεριφέρομαι σαν άνθρωπος.
   Χθές το βράδυ, με έστειλαν σε ένα σχολείο να βοηθήσω μια φιλανθρωπική οργάνωση να μοιράσει φαγητό στους πρόσφυγες. Η ουρά ήταν στριφογυριστή και τεράστια. 
   Κάποια στιγμή εντόπισα ένα μικρό αγόρι, περίπου 9 ετών. Φορούσε ένα T-shirt και ένα σορτσάκι. Το κρύο όλο και μεγάλωνε, και το αγοράκι ήταν ακριβώς στο τέλος της ουράς. Σκέφτηκα ότι μέχρι να έρθει η σειρά του, δεν θα έχει μείνει καθόλου φαγητό. 
   Πήγα κοντά του και του μίλησα. Μου είπε ότι ήταν στο σχολείο όταν έγινε ο σεισμός.   Ο πατέρας του δούλευε εκεί κοντά και οδηγούσε προς το σχολείο. Ο μικρός είχε ήδη φτάσει στον μπαλκόνι του τρίτου ορόφου του σχολείου, όταν είδε το τσουνάμι να παρασύρει το αυτοκίνητο του πατέρα του.   Τον ρώτησα για την μητέρα του. 
   Είπε ότι το σπίτι τους βρισκόταν ακριβώς δίπλα στην παραλία και ότι η μητέρα και η μικρή του αδερφή το πιθανότερο είναι να μην επέζησαν. Γύρισε το κεφάλι του αλλού και σκούπισε τα δάκρυά του όταν τον ρώτησα για τους συγγενείς του. 
   Ο μικρούλης έτρεμε από το κρύο και έτσι έβγαλα και του έδωσα το μπουφάν της αστυνομίας που φορούσα. Τότε ήταν που έπεσε η σακούλα με το συσσίτιό μου. Το σήκωσα και του το έδωσα. "Όταν έρθει η σειρά σου, μπορεί να έχει τελειώσει το φαγητό. Πάρε τη μερίδα μου.  Εγώ έχω ήδη φάει. Πάρε την να την φας εσύ.
   "Το αγόρι πήρε το σακουλάκι και υποκλίθηκε. Νόμιζα ότι θα έτρωγε αμέσως, αλλά δεν το έκανε. Πήρε τη σακούλα με το φαγητό και πήγε και την εναπόθεσε στην αρχή της γραμμής, εκεί που ήταν συγκεντρωμένο όλο το φαγητό για διανομή.
   Σοκαρίστηκα. Τον ρώτησα γιατί δεν έφαγε και έβαλε τη σακούλα μαζί με τα άλλα φαγητά. 
   Και μου λέει: "Γιατί βλέπω πολλούς άλλους πολύ πιο πεινασμένους από μένα. Αν τη βάλω εκεί τότε θα μοιραστεί ισότιμα." 
   Όταν το άκουσα αυτό πήγα και στάθηκα παραπέρα, γιατί δεν ήθελα να με δει ο κόσμος να κλαίω. Η κοινωνία που  μπορεί να εμφυσήσει σε ένα εννιάχρονο παιδί την έννοια της θυσίας για το ευρύτερο καλό, πρέπει να είναι μια σπουδαία κοινωνία, σπουδαίος λαός.
   Σου έγραψα δύο γραμμές για να στείλω τις ευχές μου σε σένα και την οικογένειά σου. Πρέπει να επιστρέψω στη βάρδια μου.

   Ha Minh Thanh 


το πρωτότυπο:http://newamericamedia.org/2011/03/letter-from-fukushima-a-vietnamese-japanese-police-officers-account.php

Μπραβο στον George Takei !!!

Ειπαν...

Ο Υφυπουργος Περιβαλοντος Κος Μανιατης
"Σε λιγους μηνες η Ελλαδα θα γνωριζει με λεπτομερειες εαν υπαρχει πετρελαιο στο υπεδαφος της και ποσο" 
Αμην! Μακαρι! Το ευχομαι ολοψυχα! μακαρι απο τα βαθη της καρδιας μου! Ευχομαι να βρεθουν τεραστια αποθεματα, να ξεπληρωσει η Ελλαδα το χρεος, και να αρχισει μια εντελως καινουργια ζωη, γεματη ασφαλεια και ευημερια για ολους τους Ελληνες.

Ο Δημαρχος Αθηνων Κος Καμινης
"Και η πατρίδα μας περνάει πάρα πολύ δύσκολες ώρες, δεν ξέρουμε του χρόνου σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται η χώρα, κανείς δε μπορεί να είναι βέβαιος, ότι η χώρα θα βρίσκεται στο ευρώ, την Ευρωπαϊκή Ένωση." 
Εγω παντος ξερω μια καλη καφετζου, στα Πετραλωνα, τα βρισκει ολα στο καφε.

Ο Κος Διονυσης Σαββοπουλος
"να κηρυχθεί η Αθήνα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, τον “καθαρισμό” των κτιρίων της Αθήνας από τοξικομανείς και μετανάστες και τη μεταφορά τους σε αραιοκατοικημένα νησιά, με χαμηλό πληθυσμό και μάλιστα υπό την επίβλεψη του ΟΗΕ" 
Η ζωη ειναι παντα γεματη εκπληξεις... Μαλιστα ο Θεοδωρος Αγγελοπουλος ανακοινωσε οτι προτιθεται να γυρισει ταινια για το θεμα τω μεταναστων... 
Δεν μπορω να καταλαβω... 
Απ την μια ενα απο τα πραγματα που οι Ελληνες ειναι περηφανοι ειναι τα νησια.
Απ την αλλη οι Ελληνες θελουν να "καθαρισουν" την Αθηνα, και να στειλουν το "σκουπιδαριο" στα νησια. 
Ο Κος Σαββοπουλος ρωτησε πρωτα τους κατοικους των αραιοκατοικημενων νησιων αν συμφωνουν μαζι του; Εκτος φυσικα και εαν δεν εχει καμια βιλα ο Κος Σαββοπουλος σε αυτα τα νησια, οποτε ολα ειναι ΟΚ. 


Ακουω οτι μου λενε διαφοροι φιλοι μου απο Αθηνα, οτι δηλαδη η ζωη εχει αλλαξει φοβερα, βια, κλεψιες οτι φοβουνται, κλπ κλπ. Ο κοσμος θελει να εχει μια περισσοτερο ποιοτικη ζωη.  
Κατ αρχας, τα πραγματα εχουν φτασει σε αυτο το σημειο, διοτι επι παρα πολυ καιρο, εχουν αφησει να γινονται αυτα που δεν επρεπε να γινουν. 


Οχι δεν εχει δικαιωμα ο καθενας να βαζει ενα χαλι και να πουλαει οτι του γουσταρει στο πεζοδρομιο. 
Εδω δεν ειναι Αφγανισταν ειναι Αθηνα, και δεν μπορεις να κλεινεις τα πεζοδρομια με εμπορευματα. 
Και μαλιστα να πουλας και να κανεις εμποριο χωρις ελεγχο, την ωρα που η χωρα προσπαθει να φτιαξει ενα καλυτερο φορολογικο συστημα. Ειδα στις ειδησεις οτι τωρα λεει θα φτιαξουν την κατασταση... Τωρα; γιατι τωρα; τοσο καιρο τι περιμεναν; 
Τωρα καποιος ισως πει... μα εισαι τοσο ακαρδος; απο αυτα τα λιγα που πουλανε ζουνε. 
Ωραια, ας βρουν ολοι μαζι οι μικροπωλητες ενα τεραστιο χωρο, ενα γηπεδο, καπου τελος παντων μακρια απο τους δρομους, οπου καθε Παρασκευη Σαββατο Κυριακη, θα ειναι ολοι εκει μαζεμενοι και θα πουλανε πραματιες, με τιμολογια παρακαλω, οχι ετσι αρπα κολα.  
Οπως πληρωνει ο Ελληνας φορους ετσι πρεπει και ολοι οι αλλοι.  


Οχι δεν μπορεις να γεμιζεις τις πλατειες με εκατονταδες ατομα που γονατιζουν και κανουν προσευχες. 
Οι πλατειες δεν ειναι αφιερωμενες σε καμια θρησκεια. 


Οχι δεν μπορεις να κατουρας κλπ στα πεζοδρομια και δεξια και αριστερα. 
Η Αθηνα δεν ειναι χωριο της Ινδιας. 
Πιαστον αυτον που το κανει και ριξτου ενα χοντρο προστιμο. 
Δεν εχει λεφτα να πληρωσει; Κανε κατασχεση περιουσιας, οτιδηποτε και αν ειναι αυτη.  
Βεβαια απ την αλλη αν υπηρχαν σωστες δημοσιες τουαλετες ισως τα πραγματα να ηταν καλυτερα, αλλα φανταζομαι καποιος θα σκεφτηκε να τις κλεισει ωστε η Αθηνα να γινει κατι το εξωτικο, κατι σαν χωριο στο Πακισταν ας πουμε. 


Οχι δεν εχει το δικαιωμα ο Ελληνας ιδιοκτητης να νοικιαζει, εν γνωση του, το διαμερισμα του σε 35 ατομα. 
Ριχτου κι αυτου ενα μεγαλο προστιμο. 


Σεβομαι τους μεταναστες γιατι ειμαι κι εγω μεταναστης. 
Ομως επειδη η μητερα μου στην Ελλαδα εβγαινε με το κοπανοξυλο και ξεσκονιζε παπλωματα και τις κουβερτες στο παραθυρο, δεν σημαινει οτι θα κανω κι εγω το ιδιο, στην χωρα που ηρθα. 
Επειδη η γιαγια μου επλενε τα ρουχα στο ποταμι, δεν σημαινει οτι κι εγω θα πρεπει να παω εδω πιο περα στο ποταμι της περιοχης, το Whitewater, και να αρχισω να κανω νεροτριβη! 
Ουτε μπορω να ριχνω βεγγαλικα και να τρομοκρατω το κοσμο το Πασχα. 
Ουτε να αραζω το αυτοκινητο παρανομα στο πεζοδρομιο. 
Ουτε να ριχνω σκουπιδια στους δρομους. 
Ολοι οσοι ζουν σε μια χωρα πρεπει να εχουν τα ιδια δικαιωματα και τις ιδιες υποχρεωσεις, ποσες φορες θα το πουμε; Δικαιωματα χωρις υποχρεωσεις δεν γινεται. 
Τωρα ομως το πραγμα εχει μεγαλωσει και ειναι δυσκολο να το κοντρολαρει κανεις. 
Κι ετσι φτανουμε στο σημειο να θελουμε να στειλουμε τους μεταναστες στα νησια... 
Επαναλαμβανω δεν ειμαι εναντιον των μεταναστων, αλλα... τους μεταναστες δεν τους καλεσαν οι Ελληνες, ηρθαν μονοι τους, και για αυτο θα πρεπει να σεβαστουν τον τοπικο τροπο ζωης, και τους πολιτες της χωρας. 
Αν διαφωνει καποιος μαζι μου θα ηθελα παρα πολυ να μην ειναι Ελληνας που ζει στην Ελλαδα, αλλα φιλελευθερος μεταναστης που ζει στο εξωτερικο, για να μας πει πως ζει σε αλλη χωρα, χωρις να υπακουει στους νομους, και να μην ακολουθει τον τοπικο τροπο ζωης. 
Δηλαδη στα Αραβικα κρατη δεν αφηνουν να πιουμε αλκοολ ή να φιληθουμε στους δρομους, και οι Ελληνες θα αφηνουν αλλους να κατουρανε στη μεση του δρομου; Τι ειδους λογικη ειναι αυτη; 
Η αληθεια ειναι οτι μου αρεσει να βλεπω γοητες φιδιων, αλλα μονο στο National Geographic, οχι στο πεζοδρομιο μου.  
Απ την αλλη να στειλουμε τωρα τους μεταναστες στα νησια, τι εχει στο μυαλο του ο Διονυσης; 
Να στειλει τους γοητες των φιδιων στα νησια και να αρχισει να πουλαει τουριστικα πακετα στους Ευρωπαιους, με τιτλο "Επισκεφθειτε τις Μεσογειακες Ινδιες"; 
Αν γινει κι αυτο, τοτε σε λιγο θα κανει και ο Αγγελοπουλος μια ταινια, σαν την ταινια του Καρπεντερ, "Αποδραση απο την Νεα Υορκη" αλλα θα εχει τον τιτλο... "Αποδραση απ' το Γαϊδουρονησι". 
Βρε τι παθαμε... 

"Ευλογημενο" outing...

Ημουν φοιτητης στη Θεολογικη σχολη του Πανεπιστημιου Αθηνων εκεινα τα χρονια.
Ηταν αρχες της δεκατετιας του 80.
Το δικο μου ετος ηταν πολυ ξενεροτο, μεχρι εμετικο θα ελεγα.
Ευτυχως βρηκα μια εναλλακτικη, και ετσι ετυχε να κανω παρεα με ατομα του προηγουμενου ετους, που ειχε πολυ καλυτερα παιδια.
Εκει μια ολοκληρη παρεα απο gay και straight, αγορια και κοριτσια, που ολοι μας τα πηγαιναμε μια χαρα.
Κανενας δεν πειραζε κανενα στην παρεα, ή μαλλον ολοι πειραζαμε ο ενας τον αλλο, κατω απο ενα πολυ αγαθο και εντελως αδερφικο τροπο.
Μερικοι απο εμας στην παρεα μας εκεινο τον καιρο, πηγαιναμε στο bar του Αλεκου στο Κολωνακι, αλλα ποτε δεν κατηγορησαμε αλλους, που ενω ηταν gay δεν ηθελαν να πανε σε gay bar, οπως και εκεινοι ποτε δεν μας κατηγορησαν οτι πηγαιναμε σε gay bar.
Ενα απο τα παιδια της παρεας ηταν και ο Χ.
Ο Χ δεν ηταν gay, αλλα δεν ειχε κανενα προβλημα με gay ατομα, και ηταν ενας ανθρωπος που σχεδον μονιμα ηταν με το χαμογελο στα χειλη, και αν ησουν σε "κακη φαση" σε διπλαρωνε, και δεν ησυχαζε μεχρι να σε κανει να σκασει χαμογελο στα χειλη σου. Ηταν κατι σαν "ευλογια" να τον εχεις τριγυρω σου, να πεταει ασταματητα σαν το μελισακι κανοντας θορυβο, και να σε ξυπναει και να σου δωσει τη γλυκα του.
Ομως η ευτυχια δεν διαρκει πολυ, και πολλες φορες δεν φταιμε εμεις, αλλα οι αλλοι τριγυρω που καταστρεφουν την ευτυχια μας.
Και ετσι ακριβως εγινε και με τον Χ.
Ενα ανοιξιατικο πρωϊνο καθως βαδιζα σε ενα απο τους ατελειωτους διαδρομους της σχολης, ειδα τον Χ να προχωραει λες και ειχε στα ποδια σιδερενιες μπαλες δεμενες με αλυσιδες.
Το προσωπο του χλωμο και μια εκφραση απεραντης απογνωσης, ή κατι τετοιο καταλαβα...
Φανηκε σαν μην ηθελε να μου μιλησει.
Αν και βιαζομουν γιατι ειχα αργησει για το επομενο μαθημα, αλλαξα τα βηματα μου, μπηκα μπροστα του και του εκοψα το δρομο...
"Τι εγινε ρε;" του ειπα "σου σφαξανε τη μανα;"
Δεν μιλουσε...
"Τι εγνε ρε;;;" του ειπα και τον ταρακουνησα σπρωχνοντας τον στον ωμο.
Σηκωσε το κεφαλι του και με κοιταξε, και ηταν σαν με χτυπησε κεραυνος.
Ποτε δεν ειχα δει στο προσωπο του Χ τετοια εκφραση, γεματη πικρα και θλιψη.
"Θα σου πω αλλα... δεν θελω... " αρχισε να λεει και τον επιασαν τα κλαματα...
"Τι εγινε ρε; Τι εγινε;;;"
Και με τα πολλα, δεν πηγα στο μαθημα και βγηκαμε εξω απ την σχολη, να μην μας βλεπει και μας ακουει κανεις, ετσι ηθελε ο Χ, και αρχισε να μου λεει τι εγινε...
"Πριν λιγες μερες, ο ΧΧ ιερεας συμφοιτητης μας, με ρωτησε αν ηθελα να ερθει στο σπιτι μου να διαβασουμε μαζι για τις επομενες εξετασεις, και δεχτηκα... Ηρθε και την ωρα που διαβαζαμε καποιες  σημειωσεις πεταχτηκε επανω με αγκαλιασε και μου ζητησε... "
Μου ειπε τι του ζητησε ο ΧΧ ιερεας να κανει, κατι που ουτε καν το ειχα ποτε σκεφτει στη ζωη μου  μεχρι τοτε... Χρονια αργοτερα, θα μου θυμιζε κατι που μονο λεγεται σε bar του Los Angeles ή σε υπογεια Βερολινεζικα S&M bar.
"Σοκαριστικα τοσο πολυ που τον παρακαλεσα να μαζεψει τα βιβλια του και να φυγει.. " μου ειπε...
"Ε... ωραια... μεχρι εδω... δεν καταλαβα που ειναι το μεγαλο προβλημα"
Ο Χ αρχισε να κλαιει και καθως με δυσκολια μιλουσε, τον καταλαβα να λεει...
"Φανταζομαι οτι ο ΧΧ ιερεας φοβηθηκε οτι ισως να ελεγα κατι σε καποιον... και ετσι για να προλαβει ισως το "κακο που ειχε βαλει στο μυαλο του"... την επομενη ημερα ηρθε στη σχολη, και αρχισε να λεει σε διαφορα ατομα οτι ειμαι gay και του τα ερηξα... οτι και να πω κανενας δεν θα με πιστεψει... ολοι θα πιστεψουν εκεινον και κανενας εμενα..." και ξεσπασε σε λυγμους...

Ο Χ δεν ηταν ο μονος που την πληρωσε χωρις να φταιει.
Δυστυχως κι εγω περασα σχεδον τα ιδια, ή να μην πω χειροτερα...
Οπως φανταζομαι και αλλοι... πολλοι...  που ποτε δεν θα μαθουμε...
Και ετσι, σαν ενα update ενος παλιου post, ας πω οτι ο ηρωας του post, που μου εκανε και μενα τη ζωη κολαση ηταν κι αυτος ιερεας.
Για οσους εχουν ενα ακομη λεπτο για διαβασμα εδω το παλιο μου post.
Ιστοριες που ακουσα Part IV

ΥΓ  Δεν προκειται να κανω outing σε κανενα στη ζωη μου, γιατι ξερω πολυ καλα τι σημαινει πονος.
Αλλα μερικες φορες καλο ειναι να λεμε ενα-δυο κουβεντες. Ετσι για να μην ξεχναμε.
ΥΓ2 Το post χαρισμενο στον φιλο blogger  turigr 

Χωρις λογια...

Για ολα φταιει...

Πηγα λοιπον να μπω σε ενα blog να διαβασω ισως κατι ενδιαφερον, αλλα εφυγα τρεχοντας χωρις να αφησω σχολιο...
Το ενα post ηταν για το ποσο φταιει η Αμερικη.
Το αλλο post ηταν παλι οτι φταιει η Αμερικη.
Και το παραλλο post επισης και εκεινο μιλαγε οτι φταιει η Αμερικη.
Και ολα αυτα γραμενα σε blog της google, και διαβασμενα με i phone, για τα οποια φανταζομαι και για αυτα θα φταιει η Αμερικη, επειδη... ειναι Αμερικανικα!

Σκεφτηκα λοιπον να βοηθησω κι εγω λιγο, και να γραψω κι εγω οτι για ολα φταιει η Αμερικη.
Δεν μας εδεσε το γλυκο; Φταιει η Αμερικη.
Καηκε το φαγητο; Φταιει η Αμερικη.
Εκρυψε ο Τολης εκατομυρια απ την εφορια; Φταιει η Αμερικη.
Ξεσηκωσαν 45 δισεκατομυρια οι Ελληνες απο τις τραπεζες; Φταιει η Αμερικη.
Εκανε βιντεο η Τζουλια; Φταιει η Αμερικη.
Μας δωσανε δανεια; Φταιει η Αμερικη.
Δεν μας δωσανε δανεια; Φταιει η Αμερικη.
Πεθανε το καναρινι του γειτονα; Φταιει η Αμερικη.
Καταδικαζουν οι Ελληνες Μητροπολιτες τους gay? Φταιει η Αμερικη.

Συνεχιστε παιδια συνεχιστε.  Μη σταματατε με τιποτα!
Αν τυχον κατω στο δρομο, αναρωτηθητε πως εγινε και σας πιασανε στον υπνο, ετσι και δεν μπορειτε να βρητε την απαντηση, η απαντηση ειναι πανευκολη... "Φταιει η Αμερικη"

Επ ευκαιριας, το γνωριζουμε ολοι βεβαια φανταζομαι οτι οι Ελληνιδες στην αρχαιοτητα δεν μπορουσαν να παιξουν ουτε ενα ρολο στο θεατρο. Τον ρολο των γυναικων τον επαιζαν αντρες.
Επισης στη σημερινη εποχη οι Ελληνιδες δεν εχουν το δικαιωμα να μπουν στο ιερο ενος ναου, επειδη ειναι... "βρωμικες" και "παρακατιανες".
Παρ ολα αυτα ομως, διαχρονικα, απο την αρχαιοτητα μεχρι σημερα, η Ελληνιδα, παντα μα παντα, ηταν, και ακομα και σημερα ειναι... ΙΣΟΤΙΜΗ στο πλευρο του Ελληνα συντροφου της!
Για κατι τετοιες μπαρουφες παντος ΔΕΝ φταιει η Αμερικη!