Αντε και εις ανωτερα...

Η σημερινη ημερα αρχισε "κα-τα-πλη-κτι-κα"...
Πρωτα με ξυπνησαν τα σκυλια μου πολυ πρωϊ, φανταζομαι κατι θα ακουσαν και αρχισαν να ανησυχουν...
Κι ετσι 4:30 το πρωϊ καταπινω την πρωτη κουπα καφε...
Τσεκαρω να δω τι e-mail εχω και διαβαζω...
"...ξεφυλλισε το LIFO και διαβασε τη συνεντευξη της Καριοφυλλιας Καραμπετη"
Τολμησα και το εκανα...
Εδω μερικα αποσπασματα απο το κειμενο...

"Αγαπά την Αθήνα για τα μνημεία της και ζει πάντα επί ξύλου κρεμάμενη."

"Αισθάνομαι ότι ως καλλιτέχνης, ως δημόσιο πρόσωπο, έχω μια ευθύνη απέναντι στην κοινωνία μέσα στην οποία ζω. Κι όταν είσαι ένας άνθρωπος σκεπτόμενος και ευαίσθητος και επικρίνεις όλο αυτό το χάλι που βλέπεις, δεν μπορείς να κάνεις τον εαυτό σου συνεργό σε αυτό το πράγμα. Είναι ένα ξεπούλημα. "

Δεν υπαρχει πιο ριψοκινδυνο πραγμα από την αναμέτρηση με τον ρόλο σε μια τραγωδία. Αισθάνεσαι ότι υπερβαίνεις τις δυνάμεις σου, τον εαυτό σου, τις αντοχές σου, χάνεις τον ύπνο σου κι αισθάνεσαι σαν να είσαι μέσα σε μια αρένα. Παρόλη την τιμή που νιώθεις ότι σου γίνεται, τη μαγεία του χώρου κι όλο αυτό που θεωρείται το απόγειο της καλλιτεχνικής πορείας ενός ηθοποιού, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει κυριολεκτικά ρωμαϊκή αρένα. Οι περισσότεροι έρχονται για να σε κανιβαλίσουν.

"Τα σημεία που πραγματικά μου αρέσουν είναι τα σημεία γύρω από την Ακρόπολη, η Διονυσίου Αρεοπαγίτου, η Αρχαία Αγορά, η Πλάκα, ο Λυκαβηττός, όπου υπάρχουν μερικές κοιτίδες πρασίνου. Πάντα έψαχνα να βρω ένα χώρο δίπλα σε πράσινο."

"Εκεί φτάνεις στα έσχατα σημεία, δηλαδή μπορεί να φτάσεις σε σημείο να χάσεις τον εαυτό σου, να μη θες να ζεις, να σέρνεσαι στα πατώματα.

"Δεν νομιζω οτι υπαρχει ανθρωπος που δεν έχει κάνει συμβιβασμούς, μεγαλύτερους ή μικρότερους. Το θέμα είναι να μπορέσεις πραγματικά να το αποφύγεις με το δυνατό μικρότερο κόστος. Μακάρι να μην είχες τις ανάγκες, τις οικονομικές υποχρεώσεις και να μπορούσες να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου."

"Πριν από μερικά χρόνια έκανα ένα ταξίδι στην Ινδία και έπαθα ένα πολιτισμικό σοκ"

"Η ομορφιά βρίσκεται μέσα σου, ψάξ' την και μοιράσου τη με τους άλλους. Εν οίδα ότι ουδέν οίδα."

Μετα απο το διαβασμα ολοκληρου του κειμενου, επεσα απο την καρεκλα μου και αρχισα και εγω να σερνομαι στα πατωματα...

Συνηλθα ομως (δυστυχως για λιγο...) για να περασω στο διαβασμα της Los Angeles Times απ οπου διαβαζω το παρακατω...
Ο αρχηγος της αστυνομιας στην περιοχης μας, Riverside County, ο γνωστος Russ Leach, σταματησε σ ενα μαγαζι με κοπελιες που κανουν strip show, το Club 215, και μετα απο μερικα ποτα, -μονο 4 Chivas Regal Scotch whiskeys, ολοι ορκιζονται μονο 4 - οδηγησε το αυτοκινητο του για λιγο και αφου χτυπησε με δυναμη σε μια γωνια και εκανε κοματια τα δυο μπροστινα λαστιχα του κυβερνητικου (!) αυτοκινητου, στη συνεχεια επεσε επανω σ' μια κολωνα φωτισμου (!), και σ' ενα πυροσβεστικο κρουνο (!!) και συνεχισε να οδηγαει για 3 χιλιομετρα χωρις μπροστινα λαστιχα (!!!)
Οταν εφτασε το περιπολικο της αστυνομιας και ρωτησαν τον αρχηγο της αστυνομιας πως συνεβει το ατυχημα, ο αρχηγος απαντησε "δεν καταλαβαινω την ερωτηση σας... δεν ειχα κανενα ατυχημα... απλα ειχα ενα σκασμενο λαστιχο..."
Τελικα μετα το ολο μπάχαλο ο αρχηγος της αστυνομιας αποφασισε να παραιτηθει... 

Αντε... και εις ανωτερα!!!